Güneş, çeşitli katmanlardan oluşur ve bu katmanlar, merkezden yüzeye doğru farklı sıcaklık ve yoğunluklara sahiptir. Güneş’in dış katmanları şunlardır:

1. Fotosfer: Güneş’in en dış katmanıdır ve gözle görülebilen katmandır. Yüzey sıcaklığı yaklaşık olarak 5,500°C’dir. Bu katmanın üzerindeki parlak noktalar, güneş lekeleri olarak adlandırılır.
2. Kromosfer: Fotosferin hemen üzerinde yer alan ve görsel olarak parlak bir halka gibi görünen bir katmandır. Kromosfer, daha düşük yoğunluk ve daha yüksek sıcaklığa sahiptir ve sıklıkla güneşin tayf çizgileri ile gözlemlenebilir.
3. Taç (Corona): Kromosferin üzerindeki dış katmandır ve en dıştaki gazlı katmandır. Taç, çok yüksek sıcaklıklara sahip (milyonlarca derece) ancak çok düşük yoğunluğa sahip bir plazma içerir. Güneş rüzgarı ve güneş patlamalarının kaynağıdır.

Güneş, merkezden dışa doğru farklı katmanlardan oluşur ve her katmanın kendine özgü özellikleri ve davranışları vardır. Bu katmanlar, Güneş’in enerji üretiminin ve davranışlarının anlaşılmasında önemli bir rol oynamaktadır.

Güneş’in içten dışa doğru sıralanmış olan ana katmanları şunlardır:

1. Çekirdek (Core): Güneş’in en iç katmanıdır ve nükleer füzyonun gerçekleştiği yerdir. Burada hidrojen atomları helyum atomlarına dönüşürken büyük miktarda enerji açığa çıkar. Çekirdek, Güneş’in en sıcak ve yoğun bölgesidir ve yaklaşık olarak 15 milyon derece sıcaklığa sahiptir.
2. Radyatif Bölge (Radiative Zone): Çekirdekten dışarı doğru genişleyen bir bölge olan radyatif bölge, ışığın radyasyon (ışınım) yoluyla taşındığı bir bölgedir. Bu bölge, çekirdekten gelen enerjinin radyasyon yoluyla dış katmanlara iletilmesinden sorumludur. Bu bölge yoğun ve gazlardan oluşmuştur.
3. Konvektif Bölge (Convective Zone): Radyatif bölgenin üzerinde yer alan konvektif bölge, enerjinin taşınmasında konveksiyon (türbülans) ile oluşan sıcak hava kabarcıkları aracılığıyla enerjiyi taşıyan bir bölgedir. Bu bölge, Güneş’in yüzeyine daha yakın bir bölgedir ve hareketli bir yapıya sahiptir.
4. Fotosfer (Photosphere): Güneş’in görünen yüzeyi olan fotosfer, Güneş’in dış katmanlarından biridir. Burada Güneş ışığı doğrudan gözlemlenebilir. Yüzey sıcaklığı yaklaşık 5,500°C’dir.
5. Kromosfer (Chromosphere): Fotosferin hemen üzerinde bulunan ve kırmızımsı bir renkte görünen bir katmandır. Güneş’in tayf çizgileri bu katmanda oluşur. Kromosfer, fotosferden daha sıcak bir bölgeye sahiptir.
6. Taç (Corona): Güneş’in en dış katmanıdır ve sıcaklığı milyonlarca dereceye ulaşan bir plazmadan oluşur. Taç, Güneş rüzgarının ve güneş patlamalarının kaynağıdır.

Bu katmanlar, Güneş’in iç yapısını oluşturan ve enerji üretiminden yüzey davranışlarına kadar çeşitli önemli süreçleri etkileyen bileşenlerdir.

Güneş, farklı katmanlardan oluşan karmaşık bir yapıya sahiptir ve genellikle beş ana katmana ayrılır:

1. Çekirdek (Core): Güneş’in en iç katmanıdır ve nükleer füzyonun gerçekleştiği yerdir. Hidrojen atomları burada helyum atomlarına dönüşür ve büyük miktarda enerji açığa çıkar.
2. Radyatif Bölge (Radiative Zone): Çekirdekten dışarı doğru genişleyen bir bölgedir ve enerjinin radyasyon yoluyla taşındığı bir bölge olarak işlev görür.
3. Konvektif Bölge (Convective Zone): Radyatif bölgenin üzerinde yer alan bu bölge, enerjinin konveksiyon yoluyla taşındığı bir bölgedir. Hareketli sıcak hava kabarcıklarıyla enerji taşınır.
4. Fotosfer (Photosphere): Güneş’in görünen yüzeyi olan bu katmandır. Yüzey sıcaklığı yaklaşık 5,500°C’dir ve Güneş ışığı doğrudan bu katmandan yayılır.
5. Kromosfer (Chromosphere): Fotosferin hemen üzerinde bulunan ve kırmızımsı bir renkte görünen bir katmandır. Güneş’in tayf çizgileri bu katmanda oluşur.

Ayrıca, bu katmanların ötesinde Güneş’in en dış katmanı olan ve çok yüksek sıcaklıklara sahip olan “Taç (Corona)” da vardır. Bu toplamda Güneş’in yedi ana katmandan oluştuğu anlamına gelir, ancak en belirgin ve genellikle vurgulanan beş katman yukarıda sıralananlardır.