Notre-Dame de Paris (Notre Dame’ın Katedrali), Fransız yazar Victor Hugo tarafından 1831 yılında yayımlanan bir romandır. Eser, 15. yüzyıl Paris’inde, Notre-Dame Katedrali’nin etrafında gelişen dramatik olayları anlatır.
Romanın ana temasını insanlık, sevgi, fedakârlık ve adalet gibi evrensel duygular oluşturur. Hugo’nun eseri, farklı karakterlerin yaşamlarını ve bu karakterlerin toplumsal yapıdaki yerlerini derinlemesine irdeler. En dikkat çeken karakterler şunlardır:
- Quasimodo: Çirkin ve kambur bir çan kulesi bekçisi. Toplumdan dışlanmış, yalnız ve acı çeken bir figürdür. Hugo’nun en önemli yaratımlarından biridir.
- Esmeralda: Güzel ve saf bir çingene kızı. Quasimodo’nun aşık olduğu, ama diğer erkek karakterlerin de dikkatini çeken bir kadındır.
- Claude Frollo: Notre-Dame Katedrali’nin başrahibi, Quasimodo’nun koruyucusu ve Esmeralda’ya aşık olan bir karakterdir. Frollo’nun aşkı, onu karanlık bir yolculuğa sürükler.
- Phoebus de Chateaupers: Esmeralda’ya âşık olan yakışıklı bir asker, fakat karakteri çoğu zaman bencil ve yüzeysel olarak betimlenir.
Roman, sadece bir aşk üçgeni üzerinden değil, aynı zamanda Paris’in o dönemdeki sosyal yapısını, kilise ve devletin ilişkilerini ve toplumsal adaletsizlikleri de ele alır. Hugo, katedralin görkemli yapısını ve Paris’i birer karakter gibi tasvir ederek, şehri bir zamanlar tüm medeniyetlerin merkezi olarak sembolize eder.
Notre-Dame de Paris, sadece bir aşk hikayesi değil, aynı zamanda toplumsal eleştiriyi ve insan ruhunun derinliklerini inceleyen güçlü bir romandır.