“Fatih Harbiye” romanının ana teması, genellikle aşk, toplumsal sınıf farkları ve bireysel kimlik arayışı olarak kabul edilir. Roman, birbiriyle zıt iki karakter olan Fatih ve Neriman’ın hikayesini anlatır. Fatih, varlıklı bir ailenin oğlu iken, Neriman ise fakir bir ailenin kızıdır. Roman, bu iki karakter arasındaki aşkı ve bu aşkın toplumsal normlar ve sınıf farklarıyla nasıl mücadele ettiğini ele alır. Aynı zamanda, karakterlerin kendi iç dünyalarında yaşadıkları çatışmalar ve kimlik arayışları da romanda önemli bir tema olarak işlenir.