Fahimane nedir?
Kelime kökeni: Osmanlıca.
İtibar ve nüfuz sahibi kimseye yakışır şekilde, fahim olana yakışacak surette.
Akıllı, anlayışlı, kavrayışlı, ulu, büyük, sayan, saygın, onurlu.
Cümle içinde kullanımı:’Okulun müdürünün yürüyüşünden bile fahimane olduğu belli oluyordu.’