Kelime Kökeni: Arapça-emânet+Farsça-dâr
– Emanetçi
– Kendisine birşey emanet edilen kimse
– Görevi geçici olarak üstlenen kimse
– Ücret karşılığı eşya koruyan saklayan kimse
Cümle içinde kullanımı: “Son kalan değerli eşyasını emânetdâra bırakmak zorunda kaldı.”