Kelime Kökeni: Arapça-dîn+Farsça-dâr

– İtikadı sağlam olan kimse

– Dinin hükümlerini eksiksiz yerine getirmeye çalışan kimse

– Mütedeyyin

– Allah’a inanmış ibadet etmiş kimse

– Dinine bağlı

Cümle içinde kullanımı: “Dindâr bir kesimden geldiğini biliyoruz lakin bu sözlerinin yanlış olmadığını göstermez.”