Kelime Kökeni: Farsça-ad

– Kereste

– Ekin biçme

– Kesilmiş ağaç

– Dua

– Övgü

– Tahiyye

– Medih

– Övme

Cümle içinde kullanımı: “Sağımdaki solumdaki düşmanlarımdan, kalbimdeki dostlarımdan dürûd görmeye alışık değilim.”