Kelime Kökeni: Ad
– Binanın etrafını veya iç bölümlerini ayırmak yapılan set
– Divar
– Dikey düzlem
– Engel
– Karşı koyma
– Mania
Cümle içinde kullanımı: “Aramıza ördüğün duvarları yıkacak güce sahip değildim.”
Duvar Nedir?
Kategori arşivi: D ile başlayan kelimeler
Duvaklı Nedir?
Kelime Kökeni: Sıfat
– Başı duvakla örtülmüş
– Yüzü duvakla örtülmüş
– Duvağı olan
– Yeni doğan bebeğin başında olan zar, perde
Cümle içinde kullanımı: “Elleri kınalı duvaklı gelin, bu ev yuvandır ocağındır.”
Duvak Nedir?
Kelime Kökeni: Ad
– Gelinin veya yeni doğmuş çocuğun başına takılıp yüzünü örten tülden örtü
– Telli süslü örtü
– Tülden örtü
Cümle içinde kullanımı: “Duvağını indiren gelinin gözlerinde yaşı henüz kurumamıştı.”
Dutarak Nedir?
Kelime Kökeni: Ad
– Sara nöbeti
– Ruh hastalığı nöbeti
– Sinir hastalığı
– Epilepsi
Cümle içinde kullanımı: “Nöbetlerle ortaya çıkan dutarak hastada aniden ortaya çıkar.”
Dutacak Nedir?
Kelime Kökeni: Ad
– Ocaktan tencere ve benzeri kapları indirirken kullanılan bez
– Tutacak
– Tutaç
– Tutak
Cümle içinde kullanımı: “Sobanın üzerindeki kara tencereyi dutacakla alıp tepsiye koy.”
Dut Nedir?
Kelime Kökeni: Ad
– Yaprakları ile ipek böceklerini besleyen ağaç
– Siyah, beyaz ve pembe meyveleri olan ağaç
– Karadut, akdut, mordut, kırmızıdut
Cümle içinde kullanımı: “Yaz aylarında en çok dutların ermesini özlemle bekliyorum.”
Dûşîze Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Bakire
– El değmemiş kız
– Kız
– Kız oğlan kız
– Dokunulmamış
Cümle içinde kullanımı: “Bir başak gibi olan dûşîze açmamış gül goncası gibidir.”
Dûşîne Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça-zarf
– Dün geceye ait
– Dün geceki
– Dün geceyle ilgili
Cümle içinde kullanımı: “Dûşîne rüyalarını kimselere anlatma, hayırlısı olsun de geç.”
Dûşâb Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Hurma ve üzümden yapılan pekmez
– Pekmez
– Meyvelerin kaynatılarak koyulaştırılmış biçimi
Cümle içinde kullanımı: “Çocukken en sevdiğim şey ekmeğin arasına dûşâb sürüp yemekti.”
Duş Nedir?
Kelime Kökeni: Ad
– Suyu yüksekten fışkırtarak yıkanma, temizleme
– Yıkanmaya yarayan alet
– Sırt
– Omuz
– Ketif
– Suyu fışkırtan alet
Cümle içinde kullanımı: “Sabahları evden duş yapmadan asla çıkmaz onun alışkanlığı da bu.”