Vurgu, bir cümlenin veya bir kelimenin belirli bir bölümünün diğerlerinden daha önemli veya dikkate değer olduğunu vurgulamak için kullanılan bir dil özelliğidir. Vurgu, ses tonu, vurgulanmış kelimelerin vurguyla okunması veya yazıda kullanılan biçimlerle sağlanabilir. İşte cümlelerde vurgunun örnekleri:
- Ses tonuyla vurgu:
- “Ben bu işi yapacağım!” (İşte ben yapacağım.)
- “Sen bunu anlamıyorsun.” (Sen anlamıyorsun.)
- Vurgulanmış kelimelerle yazılı vurgu:
- “Sadece seni seviyorum.” (Sadece seni, başka kimseyi değil.)
- “Saatlerce bekledik ama hâlâ gelmedi.” (Hâlâ gelmedi, beklemeye rağmen.)
- Cümle yapısıyla vurgu:
- “İnsanlar işlerini kolayca yaparlar.” (İnsanlar, işlerini kolayca yaparlar; yani zorlanmazlar.)
- “O kadar çok çalıştım ki, sonunda başardım.” (O kadar çok çalıştım ki, sonunda başardım; yani başarmak için çok çaba harcadım.)
Bu örneklerde vurgu, cümlenin veya kelimelerin anlamını değiştirerek veya vurgulayarak iletmek için kullanılmıştır.