Kelime Kökeni: Farsça-ad

– Atın attığı çifte

– Eşek, katır gibi hayvanların attığı çifte

– Müsavi

– Denk

– Eş

– Benzer

– Aynı derecede

Cümle içinde kullanımı: “Sonunda eşeğin ayakları altında cüfte yedi gördü gününü.”