Kelime Kökeni: Halk Ağızı

1-) Rüzgâr sebebiyle eğri biçimde yağan, rüzgârla ve karla karışık yağmur.

2-) Ağaçların taze sürgünü, filiz.

Cümle İçinde Kullanımı: “Baharın dalları güneşle birilikte çıvgın veriyor, doğa ana yeni güzelliklerine bürünüyordu.”