“Civa” elementinin kimyasal sembolü “Hg”dir. Bu sembol, civa için Latin ismi olan “Hydrargyrum”dan türemiştir. Civa, atom numarası 80 olan bir elementtir.

Civa, kimyasal sembolü Hg ve atom numarası 80 olan bir kimyasal elementtir. Oda sıcaklığında sıvı halde bulunan birkaç elementten biridir ve gümüşi, parlak bir renge sahiptir.

Civanın tarihsel ve modern kullanım alanları şunlardır:

1. Termometreler: Sıvı civa, termometrelerde sıcaklık ölçümü için yaygın olarak kullanılmıştır çünkü geniş bir sıcaklık aralığında genleşip büzülebilir.
2. Barometreler: Hava basıncını ölçmek için kullanılır.
3. Florasan lambalar ve bazı enerji tasarruflu ampuller: Civa buharı, bu lamba ve ampullerde ultraviyole radyasyon üretmek için kullanılır.
4. Amalgamlar: Civa, diğer metallerle kolayca amalgam oluşturabilir. Bu özellik, diş hekimliğinde dolgu malzemesi olarak kullanılan amalgam dolguların hazırlanmasında kullanılır.
5. Bazı pil türleri: Özellikle düğme piller.
6. Madencilik: Altın ve gümüş madenciliğinde, cevherden metali ayırmak için civa kullanılmıştır.
7. Elektronik: Anahtarlar, röleler ve diğer bazı elektromekanik cihazlarda.

Bu kullanımların yanı sıra, civa ve civanın bileşikleri birçok endüstriyel uygulamada kullanılmıştır. Ancak civanın insan sağlığına ve çevreye potansiyel zararları nedeniyle, birçok uygulamada kullanımı azalmıştır veya alternatiflerle değiştirilmiştir. Civa, nörolojik etkiler dahil olmak üzere bir dizi sağlık sorununa neden olabilir ve bu nedenle maruz kalma sınırlı ve kontrollü olmalıdır.

“Cıva” ile “civa” aynı şeyi ifade eder. Özellikle Türkçede bu iki terim arasında bir ayrım bulunmamaktadır. Yani, civa ya da cıva, kimyasal sembolü Hg ve atom numarası 80 olan bir kimyasal elementtir. Oda sıcaklığında sıvı halde bulunan birkaç elementten biridir ve gümüşi, parlak bir renge sahiptir.

Cıva, doğada genellikle cinabar (HgS) olarak bilinen bir mineral formunda bulunur. Ticari cıvanın eldesi genellikle bu mineralden gerçekleşir.

Cıva eldesi için genel yöntem şu şekildedir:

1. Cinabar cevheri öncelikle toz haline getirilir.
2. Bu toz, havanın varlığında yüksek sıcaklıklarda kalsine edilir (ısıtılır). Bu işlem sonucunda, cıva sülfür (HgS) oksijenle reaksiyona girerek sıvı cıva ve kükürt dioksit gazı (SO2) oluşturur.
3. Elde edilen sıvı cıva, soğutularak yoğunlaştırılır ve ardından saflaştırılır.

Bu yöntemle elde edilen cıva, birçok endüstriyel uygulamada kullanılır. Ancak cıvanın potansiyel sağlık ve çevresel etkileri nedeniyle, birçok ülkede madencilik ve kullanımı üzerinde sıkı düzenlemeler ve kısıtlamalar vardır.

Cıva, doğada genellikle cinabar (HgS) olarak bilinen bir mineral formunda bulunur. Bu mineral, cıvanın ana cevheridir ve dünya üzerinde birçok yerde çıkarılır. Ancak, tüm dünyada cıva üretimi ve arzı bazı anahtar bölgelere yoğunlaşmıştır.

Tarihsel olarak, İspanya ve İtalya’daki madenler, cıva üretiminin ana kaynaklarından bazılarıydı. Ancak, 20. yüzyılın sonlarına doğru bu madenlerin önemi azaldı.

Dünya genelinde önemli cıva üreticileri arasında Çin, Kırgızistan ve Şili yer almaktadır. Çin, dünya cıva üretiminin büyük bir kısmını sağlamaktadır.

Fakat, cıvanın çevresel ve sağlık üzerindeki olumsuz etkileri nedeniyle, cıva madenciliği ve kullanımı konusundaki uluslararası düzenlemeler ve anlaşmalar (örneğin Minamata Sözleşmesi) artmıştır. Bu tür düzenlemeler, cıvanın çevresel salınımını azaltmayı ve cıva ile kirlenmiş bölgelerin temizlenmesini hedeflemektedir. Bu nedenle, cıva madenciliği ve kullanımındaki eğilimler, bu tür düzenlemeler ve pazar dinamikleri tarafından etkilenmektedir.