Kelime Kökeni: Zamir-ad
– Çokluk birinci kişi zamiri
– Kumaş
– Bec
-Kunduracıların iğneyi geçirecekleri yeri delmeye yarayan alet
Cümle içinde kullanımı: “Biz hayatımızın en derin yaşantılarını ve yaralarını gizli tuttuk göstermek ayıbımız olurdu.”