Kelime Kökeni: Arapça-ad
– Yoksul
– Fukara
– Fakir
– Zavallı
– Çıban başı
– Yara
– Hamur topağı
– Şişlik
Cümle içinde kullanımı: “Kınalı elleriyle ateşin başında beze tutan gelin yeni kurmuş olduğu yuvadan umutlu gülümseyerek erine ekmek pişiriyordu.”