Kelime Kökeni: Arapça-belâyâ,beliyyât
– Bela
– Felaket
– Musibet
– Müşkilat
– Keder
– Sıkıntı veren şey
– Uğursuz
– İçinden çıkılması güç durum
Cümle içinde kullanımı: “Sen ki benim en umarsız beliyyem, kederimin baş tacı ve onulmaz acısısın.”