Kelime Kökeni: Arapça

– Ayın on dördüncü

– Dolunay

– Dolu nesne

– Bedir savaşının yapıldığı yer

– Divan edebiyatta gelinin çehresi

– Bedir-i tam

– Yuvarlak görünen ay

Cümle içinde kullanımı: ” Geceler aklıma düştüğünde sevgilinin nur bedir çehresi musallat olur uykularıma.”