Kelime Kökeni: Arapça-bed’ihiyye çoğul biçimi
– Bediheler
– Delil ve ispata ihtiyaç duyulmayacak derece de açık ve net olan şeyler
– Kolaya anlaşılan sarih ve açık şeyler
Cümle içinde kullanımı: “İnsanları tahlil etmede, bedîhiyyat karakterini yakalamada iyi olduğumu sanırdım.”