Kelime Kökeni: Arapça-basar, çoğul biçimi busarâ

– Basiret sahibi olan

– Gerçekleri görme yeteneği olan kimse

– Görücü

– Allah’ın isimlerinden biri

– Görmek eylemini yapan kimse

Cümle içinde kullanımı:” O ki tüm yalanların ötesini basîr kılan, aydınlık yoluyla bizlere ışık tutandır.”