Kelime Kökeni: Moğolca-bahadır+Farsça-âne

– Kahramana yakışır biçimde

– Yiğitçesine

– Cengaver biçimde

Cümle içinde kullanımı: “Bahadırâne yürüyüşüne bakılırsa er meydanında çok dövüşe katılmış gibi.”