Kelime Kökeni: Farsça
– Ağaçtan, meşinden veya topraktan yapılma su kabı
– Sahra, beyâban
– Çöl
– Vaha
– Kır, ova
– Çorak bölge
– Kumluk, susuz arazi
Cümle içinde kullanımı:“Bâdiye-peymâ bir seyyah bilinirdi iki lokması varsa muhakkak paylaşırdı.”