Kelime Kökeni: Farsça-bâdâm

– İçi tazeyken kabuğu da yenilen ve yağı çıkarılan meyve

– Badem ağacı

– Payam, çağla

– Kuruyemiş

– Bu ağacın yemişi

Cümle içinde kullanımı:“Badem ağaçları ne zaman çiçeğe dursa tabiatın nazlı bir geline benzediğini düşünürüm.”