Türkçe’nin tarihi dönemleri genellikle şu şekilde sınıflandırılır:

1. Eski Türkçe Dönemi: MÖ 6. yüzyıldan MS 11. yüzyıla kadar olan dönemi kapsar. Göktürkler döneminden başlayarak Orta Çağ’a kadar süren dönemdir.
2. Orta Türkçe Dönemi: MS 11. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar olan dönemdir. Selçuklu ve Osmanlı dönemlerini içerir.
3. Yeni Türkçe Dönemi: 15. yüzyıldan günümüze kadar olan dönemi kapsar. Osmanlı Türkçesi’nin evriminden Cumhuriyet dönemi Türkçesi’ne ve günümüz Türkçesi’ne kadar olan süreci içerir.

Bu dönemler, dilin yapısal ve söz varlığındaki değişimler, dilin fonolojisi, morfolojisi, sözdizimi ve anlam değişiklikleri açısından incelenir. Her dönem, dilin kültürel ve tarihi bağlamında da önem taşır.