Erimenin (erime noktası) temel bir özelliği, bir madde hal değiştirdiğinde veya katıdan sıvıya geçtiğinde meydana gelir. Erimenin belirli bir sıcaklık ve basınç altında gerçekleştiği bir noktadır. Bu nedenle, aynı periyotta (aynı kimyasal grup içinde) bulunan maddelerin genellikle benzer erime noktalarına sahip olması muhtemeldir.

Ancak, bu genelleme her zaman geçerli değildir çünkü birçok faktör, bir maddenin erime noktasını etkileyebilir. Bazı etkenler şunlardır:

1. Moleküler Kütle: Genellikle, moleküler kütle arttıkça erime noktası da artar. Daha büyük moleküller genellikle daha güçlü ara moleküler çekimlere sahiptir, bu da daha yüksek sıcaklıklarda erimelerine neden olabilir.
2. Moleküler Yapı: Moleküler yapı, bir maddenin erime noktasını belirleyen önemli bir faktördür. Örneğin, düzenli kristal yapıya sahip bir madde genellikle daha yüksek bir erime noktasına sahip olabilir.
3. Polarite: Moleküller arasındaki polar etkileşimler, erime noktasını etkileyebilir. Poler moleküller arasındaki çekim kuvvetleri, apoler moleküllerden daha güçlü olabilir.
4. Katı Haldeki Yabancı Maddeler: Bir maddeye başka bir madde eklemek, erime noktasını değiştirebilir. Örneğin, tuzun buzun erime noktasını düşürdüğü gibi, katı haldeki başka bir madde eklemek bu noktayı değiştirebilir.
5. Basınç: Yüksek basınç altında, bir maddenin erime noktası genellikle artar.

Bu faktörler göz önüne alındığında, aynı periyotta bulunan maddelerin erime noktaları arasında belirgin bir desen olmayabilir. Ancak, genel olarak benzer kimyasal özelliklere sahip maddeler benzer erime noktalarına sahip olabilir.

Metallerin erime noktası, genellikle metalin özelliklerine, kristal yapıya ve atomlar arası etkileşimlere bağlı olarak değişir. İşte metallerde erime noktasını etkileyen bazı faktörler:

1. Metal Türü: Farklı metaller, farklı erime noktalarına sahiptir. Örneğin, cıva düşük bir erime noktasına sahipken, tungsten yüksek bir erime noktasına sahiptir.
2. Kristal Yapı: Metaller, genellikle kristal yapıda düzenli bir şekilde dizilmiş atomlardan oluşur. Bu kristal yapı, metalin sıcaklığa karşı direncini belirler. Bazı metallerin kristal yapıları daha düzenli ve sağlamdır, bu nedenle bu metaller daha yüksek erime noktalarına sahip olabilir.
3. Atomlar Arası Bağlar: Metaller arasındaki bağlar genellikle metalik bağlardır. Bu bağlar, serbest dolaşan elektronlara dayanır. Daha güçlü metalik bağlara sahip metaller genellikle daha yüksek erime noktalarına sahip olabilir.
4. Atomik Kütle: Genel olarak, metalin atomik kütlesi arttıkça, erime noktası da artabilir. Daha ağır atomlar arasındaki çekim kuvvetleri genellikle daha güçlüdür.
5. Yabancı Maddelerin Varlığı: Metal alaşımları, saf metallerden farklı erime noktalarına sahip olabilir. Yabancı maddeler eklenerek metalin özellikleri değiştirilebilir.
6. Basınç: Bazı durumlarda, metalin erime noktası basınca bağlı olarak değişebilir. Ancak, bu etki genellikle diğer maddelerde olduğu gibi belirgin değildir.

Genel olarak, metallerin erime noktasını etkileyen faktörler arasında metalin türü, kristal yapısı, atomlar arası bağlar ve yabancı maddelerin varlığı önemli rol oynar. Bu faktörlerin bir kombinasyonu, bir metalin belirli bir erime noktasına sahip olmasına neden olur.

Ametallerin erime ve kaynama noktaları, çeşitli faktörlere bağlı olarak değişebilir. İşte ametallerin erime ve kaynama noktalarını etkileyen bazı faktörler:

1. Atomik Yapı ve Moleküler Kütle: Ametaller, genellikle moleküler yapılara sahiptir. Atomlar arasındaki bağlar ve moleküler kütle, erime ve kaynama noktalarını etkiler. Örneğin, büyük ve kompleks moleküller genellikle daha yüksek erime ve kaynama noktalarına sahip olabilir.
2. Polarite ve Hidrojen Bağları: Ametaller arasındaki çekim kuvvetleri, moleküler polarite ve hidrojen bağları gibi etkenlere bağlı olarak değişebilir. Daha güçlü polar bağlara sahip moleküller genellikle daha yüksek erime ve kaynama noktalarına sahiptir.
3. Kristal Yapı: Bazı ametaller, katı halde düzenli bir kristal yapıya sahiptir. Bu kristal yapı, erime noktasını etkileyebilir.
4. Elektron Dağılımı: Atomların dış elektron kabuklarındaki elektron dağılımı, moleküler özellikleri ve dolayısıyla erime ve kaynama noktalarını etkileyebilir.
5. Atmosfer Basıncı: Atmosfer basıncı, bir maddenin kaynama noktasını etkileyebilir. Genellikle, atmosfer basıncı azaldıkça kaynama noktası düşer.
6. Moleküler Hacim ve Şekil: Moleküler yapı, bir maddeye özgü moleküler hacim ve şekil özelliklerine bağlı olarak erime ve kaynama noktalarını etkiler.

Örnekler üzerinden genelleme yapmak gerekirse, gaz halindeki bir ametal genellikle daha düşük bir kaynama noktasına sahiptir. Örneğin, oksijen ve azot gibi gazlar düşük sıcaklıklarda buharlaşır. Katı haldeki ametallerin erime noktaları ise genellikle daha düşüktür, ancak bu maddenin özelliklerine bağlı olarak değişebilir. Örneğin, karbonun elmas formu çok yüksek bir erime noktasına sahiptir, ancak grafit formu daha düşük bir erime noktasına sahiptir.