Ehl-i Beyt, İslam kültüründe özel bir öneme sahip olan bir terimdir ve genellikle İslam peygamberi Muhammed’in (s.a.v) ailesini ifade eder. Ehl-i Beyt terimi Arapça kökenli olup “ev halkı” veya “ev ahali” anlamına gelir. İslam geleneğine göre, Ehl-i Beyt, Muhammed’in (s.a.v) ev halkını ve özel olarak Peygamberin eşi Hz. Fatıma, damadı ve kuzeni Hz. Ali, torunları Hasan ve Hüseyin’i içerir.

Ehl-i Beyt, İslam topluluğunda özel bir saygı ve sevgiye sahiptir. Şiilik ve Sünnilik gibi İslam’ın farklı mezheplerinde bu terimin anlamı ve önemi biraz farklılık gösterebilir. Özellikle Şiilikte, Ehl-i Beyt’e özel bir vurgu yapılır ve onların liderliğini savunan bir perspektif bulunur.

Sünni Müslümanlar da genellikle Muhammed’in (s.a.v) ailesine saygı gösterirler, ancak bu konudaki vurgu ve anlam, mezhep farklılıkları nedeniyle değişebilir. Ehl-i Beyt’e duyulan saygı, İslam topluluklarında bir birlik ve sevgi unsuru olarak önem taşır.

Ehl-i Beyt terimi, İslam peygamberi Muhammed’in (s.a.v) ailesini ifade eder. İslam geleneğine göre, Ehl-i Beyt şu kişileri içerir:

1. Hz. Muhammed (s.a.v): İslam peygamberi, Ehl-i Beyt’in lideri ve en önemli figürüdür.
2. Hz. Ali ibn Ebi Talib: Muhammed’in (s.a.v) damadı, kuzeni ve aynı zamanda dördüncü halife olarak bilinir. Şiilik inancına göre, Ali, İslam topluluğunun lideri olarak atanması gereken ilk imam olarak kabul edilir.
3. Hz. Fatıma binti Muhammed: Muhammed’in (s.a.v) kızı, Ali’nin eşi ve Hasan ile Hüseyin’in annesidir.
4. Hz. Hasan ibn Ali: Muhammed’in (s.a.v) torunu ve Ali ile Fatıma’nın büyük oğludur.
5. Hz. Hüseyin ibn Ali: Muhammed’in (s.a.v) torunu ve Ali ile Fatıma’nın küçük oğludur. Hüseyin, Kerbela Muharebesi’nde şehit düşmüştür ve bu olay, önemli bir olay olarak İslam tarihinde yer almaktadır.

Ehl-i Beyt’e duyulan saygı, İslam topluluklarında farklı mezheplere ve geleneklere göre değişebilir. Şiilik, Ehl-i Beyt’e özel bir vurgu yapar ve bu kişilere ayrı bir sevgi ve saygı gösterir. Sünnilikte ise genellikle Ehl-i Beyt’e saygı gösterilir, ancak vurgu ve anlam farklılık gösterebilir.

Mustafa Kemal Atatürk, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu ve ilk Cumhurbaşkanıdır. Atatürk’ün kişilik özellikleri karmaşık ve çok yönlüdür. Aşağıda, onun önemli kişilik özelliklerinden bazıları bulunmaktadır:

1. Vizyoner ve Liderlik Yetenekleri: Atatürk, büyük bir vizyon sahibi bir liderdi. Türkiye’yi çağdaş, laik ve demokratik bir cumhuriyet olarak kurma hedefine odaklanmıştı. Liderlik yetenekleri sayesinde Türk milletini bu hedefe yönlendirdi.
2. Kararlılık ve Azim: Atatürk, hedeflerine ulaşmak için büyük bir kararlılık ve azimle çalıştı. Zorlu koşullara rağmen mücadelesinden hiç vazgeçmedi.
3. Eğitim ve Kültür Sevgisi: Atatürk, eğitim ve kültürün önemine büyük bir vurgu yapmıştır. Modern Türkiye’yi oluştururken eğitim sistemini ve kültürel yapıyı güçlendirmeye odaklandı.
4. Laiklik ve Cumhuriyetçilik İlkeleri: Atatürk, Türkiye Cumhuriyeti’ni laik ve demokratik bir yapıya kavuşturarak, toplumsal yapıda dönüşüme öncülük etti. Din ile devlet işlerini ayrıştırma ilkesini benimsedi.
5. Atatürk İlke ve İnkılapları: Atatürk, Türkiye’yi çağdaş medeniyet seviyesine çıkarmak için bir dizi reform ve inkılap gerçekleştirdi. Bu, hukuk sisteminden eğitime, alfabeden kıyafet reformuna kadar geniş bir yelpazede gerçekleşen değişiklikleri içerir.
6. Militarizm ve Stratejik Zekâ: Atatürk, askeri deha ve stratejik zekasıyla bilinir. Kurtuluş Savaşı’nda gösterdiği askeri liderlik, Türkiye’nin bağımsızlığını kazanmasına büyük katkı sağladı.
7. Milliyetçilik: Atatürk’ün temel ilkelerinden biri de milliyetçilikti. Türk milletinin birliğini ve bağımsızlığını savunarak, ulusal bir kimlik oluşturmayı amaçladı.
8. Diplomatik Beceriler: Atatürk, uluslararası alanda da etkili bir diplomat olarak bilinir. Türkiye’yi dünya sahnesinde güçlü bir konuma getirmek için çeşitli diplomatik ilişkiler kurdu.

Bu özellikler, Atatürk’ün karmaşık kişiliğini yansıtan ancak genel olarak onun liderlik, vizyon, kararlılık ve modernleşme çabalarını içeren özellikleridir. Unutulmaması önemlidir ki, kişisel özellikler zaman içinde farklı biyografilerde farklı vurgularla ele alınabilir.

Atatürk’ü büyük bir lider yapan birçok özellik bulunmaktadır, ancak belki de en önemli özelliği şunlardır:

1. Vizyon ve Hedef Belirleme: Atatürk, Türkiye’nin çağdaş bir cumhuriyet olarak modernleşmesini hedefleyen bir vizyona sahipti. Bu vizyonu gerçekleştirmek için belirli hedefler belirledi ve bu hedeflere ulaşmak için stratejik bir plan oluşturdu.
2. Kararlılık ve Azim: Atatürk, hedeflerine ulaşmak için büyük bir kararlılık ve azim gösterdi. Özellikle Kurtuluş Savaşı döneminde ve sonrasında karşılaştığı zorluklara rağmen, bağımsız Türkiye Cumhuriyeti’ni kurma konusundaki azmiyle tanındı.
3. Liderlik Yetenekleri: Atatürk, etkili bir liderdi. Hem askeri alanda hem de siyasi alanda liderlik yetenekleriyle öne çıktı. Özellikle savaş stratejileri ve savaş sonrası ulusal yeniden yapılanma süreçlerinde liderlik etti.
4. Laiklik ve Modernleşme İlkeleri: Atatürk, Türkiye’yi çağdaş, laik ve demokratik bir devlete dönüştürme çabalarında öncülük etti. Din ile devlet işlerini ayırarak, toplumsal yapıda önemli reformları gerçekleştirdi ve ülkeyi modern bir temelde yeniden şekillendirdi.
5. Eğitime ve Kültüre Verdiği Önem: Atatürk, eğitim ve kültürün toplumun gelişimi için kritik öneme sahip olduğunu düşündü. Eğitim sistemini güçlendirmek, okur yazarlık oranını artırmak ve kültürel alanda reformlar yapmak için çaba sarf etti.
6. Milliyetçilik İlkesi: Atatürk, Türk milletinin birliğini ve bağımsızlığını savunan bir milliyetçilik anlayışına sahipti. Bu ilke, Türkiye’nin bağımsızlık mücadelesinde ve sonrasında ulusal birliği güçlendirmek için temel bir prensipti.
7. Uluslararası Diplomasi Yetenekleri: Atatürk, uluslararası alanda etkili bir diplomat olarak bilinir. Türkiye’yi dünya sahnesinde güçlü bir konuma getirmek için çeşitli diplomatik ilişkiler kurdu ve uluslararası arenada saygı gördü.

Bu özelliklerin bir araya gelmesi, Atatürk’ü sadece Türkiye’nin değil, dünya tarihinde önemli bir lider yapmıştır. Onun liderlik tarzı ve uyguladığı politikalar, Türkiye’nin modernleşme sürecinde derin ve kalıcı etkiler bırakmıştır.

MP3 çalar, dijital müzik dosyalarını çalmak ve dinlemek için tasarlanmış bir elektronik cihazdır. MP3, sıkıştırılmış dijital ses dosyalarının bir formatını temsil eder. MP3 çalarlar, kullanıcıların bilgisayarlarından veya diğer cihazlardan indirdikleri veya satın aldıkları MP3 formatındaki müzik dosyalarını depolamak ve çalmak için kullanılır.

MP3 çalarların genellikle taşınabilir olmaları, küçük boyutlarda olmaları ve hafif olmaları nedeniyle, kullanıcıların müziklerini yanlarında taşımalarını ve istedikleri zaman istedikleri yerde dinlemelerini sağlar. Bu cihazlar genellikle dahili bir hafıza veya harici bir hafıza kartı ile birlikte gelir ve kullanıcılar müzik dosyalarını bu hafıza birimlerine yükleyebilirler.

MP3 çalarlar, başlangıçta CD çalarlara ve kaset çalarlara alternatif olarak ortaya çıktı, ancak daha sonra akıllı telefonların popülerleşmesiyle birlikte daha geniş bir müzik çalma işlevi gören cihazlar arasında yerini kaybetti. Ancak hala birçok insan, taşınabilirlik ve özelleştirilmiş müzik deneyimi nedeniyle MP3 çalarları tercih etmektedir.

MP3 çalarlar genellikle kullanımı oldukça basit cihazlardır. Ancak her marka ve model farklı özelliklere sahip olabilir, bu nedenle genel kullanım talimatlarına ek olarak, cihazınızın kullanım kılavuzunu okumak her zaman faydalı olacaktır. İşte genel bir MP3 çaların kullanımı için adımlar:

1. Güç Butonu:
   • MP3 çalarınızın genellikle bir güç düğmesi bulunacaktır. Cihazı açmak veya kapatmak için bu düğmeyi kullanın.
2. Şarj ve Pil Durumu:
   • Eğer cihazınız pil ile çalışıyorsa, pil durumunu kontrol edin. Pil bitmişse veya düşükse, çaları şarj etmek veya pilini değiştirmek gerekebilir.
3. Müzik Yükleme:
   • MP3 çalarınıza müzik yüklemek için genellikle bir USB kablosu kullanmanız gerekebilir. Cihazınızın USB portunu bir bilgisayara bağlayarak müzik dosyalarınızı çaların hafıza birimine kopyalayabilirsiniz.
4. Kontroller:
   • Çalar üzerinde genellikle oynatma, duraklatma, ileri, geri sarma gibi temel kontrol düğmeleri bulunur. Bu düğmeleri kullanarak müzik çalma işlevlerini yönetebilirsiniz.
5. Menü ve Ayarlar:
   • MP3 çalarınızın menüsünde genellikle farklı ayarlar ve seçenekler bulunur. Menüyü kullanarak ses seviyesi, tekrarlama, karıştırma gibi özellikleri ayarlayabilirsiniz.
6. Kulaklık Bağlantısı:
   • Kulaklık girişi, genellikle cihazın üst veya alt kısmında bulunur. Kulaklığınızı buraya takarak müziği dinleyebilirsiniz.
7. Ek Özellikler:
   • Bazı MP3 çalarlar radyo, ses kaydı veya ekran gibi ek özelliklere sahip olabilir. Bu özellikleri kullanmak için cihazın kullanım kılavuzunu inceleyin.

Her MP3 çalar modeli farklı olabilir, bu nedenle özellikle cihazınızın kendi kullanım kılavuzuna başvurmak her zaman en iyi yaklaşımdır. Bu talimatlar genel bir rehber sağlar, ancak spesifik özellikler ve kontroller cihaza özgü olabilir.

Bol soslu ıslak kek tarifi oldukça lezzetli ve kolay bir tariftir. İşte malzemeler ve tarif:

Malzemeler:

• 3 adet yumurta
• 1 su bardağı sıvı yağ
• 1 su bardağı yoğurt
• 2 su bardağı toz şeker
• 3 su bardağı un
• 1 paket kabartma tozu
• 1 paket vanilin şekeri
• Yarım su bardağı kakao
• Yarım su bardağı sıcak su

Sos İçin:

• 1 su bardağı süt
• Yarım su bardağı sıvı yağ
• Yarım su bardağı toz şeker
• 1 yemek kaşığı kakao

Yapılışı:

1. Fırını 180 dereceye ayarlayın.
2. Yumurtaları derin bir kaba kırın, üzerine şekeri ekleyin ve köpürene kadar çırpın.
3. Sıvı yağı ve yoğurdu ekleyip çırpmaya devam edin.
4. Unu, kabartma tozunu ve vanilini eleyerek karışıma ekleyin, spatula veya kaşık yardımıyla karıştırın.
5. Kakao ve sıcak suyu da ekleyip karıştırmaya devam edin.
6. Hazırladığınız kek karışımını yağlanmış bir dikdörtgen borcam veya kek kalıbına dökün.
7. Önceden ısıttığınız 180 derece fırında, kürdan temiz çıkana kadar (yaklaşık 25-30 dakika) pişirin.

Sosun Hazırlanışı:

1. Bir tencerede süt, sıvı yağ, toz şeker ve kakaoı karıştırarak kaynamaya bırakın.
2. Sosu ocaktan alın ve ılımaya bırakın.

Servis:

1. Kek fırından çıktıktan sonra sıcakken üzerine hazırladığınız ılık sosu dökün.
2. Sosun kekin üzerine iyice yayılmasını sağlayın.
3. Kekin sosu çekmesi için bir süre bekleyin.
4. Dilimleyerek servis yapın.

Afiyet olsun!

Islak kek sosunu dökerken dikkat edilmesi gereken bazı püf noktalar vardır. İşte sosun nasıl döküleceğiyle ilgili bazı ipuçları:

1. Kek Sıcakken Sos Dökme:
   • Islak kek sosunu dökerken kekin sıcak olması önemlidir. Bu, kekin sosu daha iyi emmesine ve lezzetin yayılmasına yardımcı olur.
2. Sos Kıvamı:
   • Sosunuz çok sıcak veya çok soğuk olmamalıdır. Ilık veya oda sıcaklığında olmalıdır. Bu, kek tarafından daha iyi emilmesine yardımcı olacaktır.
3. Eşit Dağılım:
   • Keki eşit bir şekilde ıslatmak için sosu dökerken her tarafına eşit miktarda yaymaya çalışın. Bunu yapmak için sosu kek üzerine dökerken spatula veya arka tarafı düz bir kaşık gibi düz bir araç kullanabilirsiniz.
4. Sos Emilmesine İzin Verme:
   • Sosu döktükten sonra, kekin sosu iyice emmesi için bir süre bekleyin. Böylece kekin içine daha iyi nüfuz eder ve lezzeti artar.
5. İncelik:
   • Sosu ince bir katman halinde dökmeye özen gösterin. Çok kalın bir sos tabakası, keki aşırı yumuşatıp dağılmasına neden olabilir.
6. Servis Öncesi Bekleme:
   • Kekin sosu iyice çekmesi için bir süre bekleyin, ancak çok bekletmemeye özen gösterin. Çünkü çok bekletildiğinde kek fazla yumuşayabilir.
7. Dilimleme İşlemi:
   • Keki dilimlemeden önce biraz daha bekleyerek sosun tamamen emilmesine fırsat verin. Böylece her dilimde lezzetin dengeli bir şekilde dağıldığını görebilirsiniz.

Islak kek sosunu dökerken bu ipuçlarına dikkat ederek, daha lezzetli ve doyurucu bir sonuç elde edebilirsiniz.

Aktiflik, genellikle bir kişinin veya bir şeyin ne kadar faal, enerjik veya işlevsel olduğunu ifade eder. Aktiflik, farklı bağlamlarda farklı şekillerde değerlendirilebilir. İşte aktiflik belirlemenin bazı yolları:

1. Fiziksel Aktiflik:
   • Egzersiz ve spor düzenli olarak yapılıyorsa, bu fiziksel aktiflik olarak değerlendirilebilir.
   • Günlük aktivitelerde ne kadar hareket ettiğiniz, yürüme, koşma veya diğer fiziksel aktiviteleriniz de bu kategoride değerlendirilebilir.
2. Zihinsel Aktiflik:
   • Zihinsel aktivite, öğrenme, düşünme ve problem çözme süreçleriyle ilgilidir. Eğitim, okuma, bulmaca çözme gibi faaliyetler zihinsel aktifliği artırabilir.
3. Sosyal Aktiflik:
   • Sosyal etkileşimler, topluluk faaliyetleri, arkadaşlarla vakit geçirme gibi sosyal aktiviteler de bir kişinin aktifliğini belirlemede önemli olabilir.
4. İş veya Okul Aktiviteleri:
   • İş veya okulda ne kadar yoğun olduğunuz ve bu alanlarda ne kadar etkin olduğunuz, aktifliğinizi belirlemede önemli bir faktördür.
5. Duygusal Aktiflik:
   • Duygusal olarak ne kadar meşgul veya aktif olduğunuz da önemlidir. Duygusal zekanız, duygusal tepkileriniz ve duygusal sağlığınız aktiflik düzeyinizi etkiler.
6. Hobi ve İlgi Alanları:
   • Bir kişinin hobileri ve ilgi alanları, boş zamanlarını nasıl değerlendirdiğini gösterebilir. Bu da bir kişinin aktifliğiyle ilgili bir gösterge olabilir.

Aktiflik düzeyi, kişisel tercihlere, yaşam tarzına ve hedeflere bağlı olarak değişebilir. Kimi insanlar daha yoğun bir iş programına veya spora yönelebilirken, diğerleri daha sakin ve yaratıcı aktiviteleri tercih edebilir. Aktiflik düzeyini belirlemek, genellikle kişisel hedeflere ulaşma ve genel sağlığı iyileştirme amacı taşır.

Metalik aktiflik, bir metalin kimyasal reaksiyonlara ne kadar kolay katılabildiğini ve diğer maddelerle ne kadar etkileşimde bulunabildiğini ifade eder. Metalik aktiflik, bir metalin çeşitli kimyasal ve elektrokimyasal süreçlere katılımını belirleyen bir özelliktir. Metalik aktiflik genellikle bir metalin atom yapısı, elektron dizilimi ve diğer kimyasal özellikleriyle ilişkilidir. İşte metalik aktifliği artırmak için bazı genel stratejiler:

1. Elektron Verilebilirliği:
   • Metalik aktiflik genellikle metallerin elektron verme eğilimleriyle ilişkilidir. Bir metal, dış elektron katmanındaki elektronları kolayca veriyorsa, metalik aktifliği artabilir. Bu, metalin oksidasyon tepkimelerine katılma eğilimini gösterir.
2. Atom Çapı:
   • Genellikle, küçük atom çapına sahip metaller, daha yüksek metalik aktifliğe sahip olabilir. Bu, daha küçük atom çapına sahip metallerin elektronlarını daha kolay kaybedebilecekleri ve kimyasal reaksiyonlara daha fazla katılabilecekleri anlamına gelir.
3. Elektron Dizilimi:
   • Dış elektron kabuğundaki elektron sayısı ve düzeni, bir metalin kimyasal özelliklerini belirler. Dış elektron katmanındaki az sayıda elektrona sahip metaller genellikle daha metalik aktif olma eğilimindedir.
4. Elektronegatiflik:
   • Genellikle, düşük elektronegatifliğe sahip metaller daha metalik aktif olma eğilimindedir. Elektronegatiflik, bir atomun diğer atomlardan elektron çekme yeteneğini ifade eder. Düşük elektronegatiflik, bir metalin diğer maddelerle daha kolay etkileşime girmesine izin verebilir.
5. İyon Yarıçapı:
   • İyon yarıçapı, bir metalin iyonlaşma eğilimini etkiler. İyonlaşma eğilimi yüksek olan metaller, daha kolay bir şekilde iyonlaşabilir ve metalik aktiflik gösterebilir.
6. Kristal Yapı:
   • Metalin kristal yapısı da metalik aktifliği etkiler. Bazı kristal yapılar, metal iyonlarının daha kolay bir şekilde hareket etmesine izin verir, bu da metalin kimyasal reaksiyonlara daha aktif bir şekilde katılmasına yol açabilir.

Metalik aktiflik, bir metalin kimyasal özelliklerini anlamak için önemlidir ve bu özellikler, malzemenin belirli uygulamalarda nasıl davranacağını anlamak için kullanılabilir.

Çiçekli bitkilerde neslin devamını sağlayan kısım çiçektir. Çiçek, bitkilerin üreme organlarını içerir ve genellikle erkek ve dişi üreme organlarını barındırır. Erkek üreme organları, genellikle çiçeğin taç yapraklarının ucunda bulunan stamenlerdir. Stamenler, polen adı verilen tozları üretir.

Dişi üreme organları ise genellikle çiçeğin ortasında bulunan dişi organıdır. Bu organın merkezinde yumurtalıklar yer alır. Yumurtalıklar içindeki yumurta hücreleri, polenle döllenerek tohum oluşumunu başlatır. Bu tohumlar daha sonra yeni bitkilerin yetişmesini sağlar.

Dolayısıyla, çiçekli bitkilerde üreme genellikle çiçeğin erkek ve dişi üreme organları arasında gerçekleşir. Polenin dişi organa ulaşması ve döllenme süreci, bitkilerin neslinin devamını sağlar.

Çiçekli bitkiler, genellikle çeşitli kısımlardan oluşan kompleks organizmalardır. İşte çiçekli bitkilerin temel kısımları:

1. Kökler: Bitkinin toprak altında bulunan kısmıdır. Kökler, bitkinin topraktan su ve mineralleri emmesine, aynı zamanda bitkinin sağlam bir şekilde yerleşmesine yardımcı olur.
2. Gövde: Bitkinin üzerindeki ana destek organıdır. Gövde, yaprakları ve çiçekleri taşır. Ayrıca, fotosentez sürecinde önemli olan yaprakların desteklenmesini sağlar.
3. Yapraklar: Fotosentez sürecinin gerçekleştiği organlardır. Yapraklar, güneş ışığını kullanarak karbon dioksit ve suyu glikoza dönüştürerek bitkiye enerji sağlar.
4. Çiçekler: Üreme organları olan çiçekler, genellikle bitkinin en dikkat çekici kısmıdır. Çiçeklerde bulunan erkek ve dişi üreme organları, tohum oluşumu için polenin dişi organa taşınmasını sağlar.
5. Meyveler: Fertilizasyon sonucu oluşan tohumları içeren yapıdır. Meyveler genellikle tohumların dağılmasına ve yeni bitkilerin büyümesine katkıda bulunur.
6. Tohumlar: Üreme için gerekli olan embriyo bitkiyi ve çoğu zaman onu koruyan dış katmanları içerir. Tohumlar, yeni bitkilerin büyümesini sağlar ve genetik bilgiyi bir nesilden diğerine aktarır.

Bu kısımlar, çiçekli bitkilerin temel anatomik bileşenleridir. Ancak, bitki türlerine ve özelliklerine bağlı olarak, bu kısımların şekilleri ve fonksiyonları değişebilir.

İncil, Hristiyanlık inancına göre, İsa’nın yaşamı, öğretileri, çarmıha gerilişi ve dirilişini anlatan kutsal bir metindir. İncil’in yazım tarihi konusunda farklı görüşler bulunmaktadır, ancak genel olarak Yeni Ahit’in metinleri MS 1. yüzyılın ortalarına ve sonlarına tarihlenir. İncil’in tamamının ne zaman tamamlandığı veya toplandığı konusunda belirli bir tarih yoktur, çünkü bu metinler farklı zamanlarda yazılmış ve farklı topluluklarda kullanılmıştır.

Örneğin, Yeni Ahit’in metinleri arasında Pavlus’un mektupları MS 50-60’larda yazılmıştır, Markos’un İncili ise MS 70’lerde yazılmış olabilir. Yani, İncil’in tamamının oluşması zaman içinde gerçekleşmiştir. İncil’in kanonik metinlerinin toplandığı ve resmi olarak kabul edildiği süreç de uzun bir dönemi kapsamıştır.

İncil, Hristiyanlık inancının temel metni olarak kabul edilir ve farklı Hristiyan mezhepleri arasında bazı farklılıklar gösterir.

Hristiyanlık inancına göre, İncil’in Hz. İsa’ya nasıl indirildiği konusunda İslam inancındaki vahiy kavramına benzeyen bir anlayış bulunmaz. Hristiyanlık, İslam’daki gibi bir peygamber geleneğine dayanmaz ve Hz. İsa’nın hayatı, öğretileri, çarmıha gerilişi ve dirilişi İncil metinleri aracılığıyla aktarılır.

Hristiyan inancına göre, İsa’nın öğretileri ve yaşamı, onun takipçileri tarafından yazılmış dört ayrı İncil metniyle ifade edilir. Bu İncil metinleri, Yeni Ahit’in bir parçasıdır. Dört İncil metni şunlardır:

1. Mattaios İncili (Matta)
2. Markos İncili (Markos)
3. Luka İncili (Luka)
4. Yuhanna İncili (Yuhanna)

Bu İnciller, İsa’nın yaşamını, öğretilerini, mucizelerini, çarmıha gerilişini ve dirilişini anlatır. Hristiyan inancına göre, bu İnciller, İsa’nın öğretilerini ve Tanrı’nın krallığını bildiren kutsal metinlerdir. İslam inancındaki gibi bir vahiy süreci değil, İsa’nın hayatını gören ve yaşayan kişiler tarafından yazılmıştır.