177, Türkiye’deki İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne ait olan bir çağrı merkezi numarasıdır. Bu numara genellikle belediye hizmetleri, şikayetler, öneriler ve bilgi talepleri için kullanılmaktadır. Ancak, numaranın kullanım amacı zaman içinde değişebilir, bu nedenle doğrudan ilgili kurum veya belediyeden bilgi almak her zaman en güvenilir yöntemdir.

112, acil durumlar için kullanılan acil çağrı numarasıdır. Bu numara, hayati tehlike arz eden durumlar veya acil tıbbi yardım gerektiren olaylar gibi acil durumlar için kullanılır. 112 acil çağrı numarasına Türkiye’de ve birçok diğer ülkede başvurabilirsiniz.

112’yi aramanız gereken bazı durumlar şunlar olabilir:

1. Sağlık Sorunları: Ciddi yaralanmalar, ani hastalıklar veya tıbbi acil durumlar.
2. Yangın: Bir yangın durumunda.
3. Kaza: Trafik kazaları veya diğer kazalar sonucu meydana gelen acil durumlar.
4. Güvenlik Tehlikesi: Tehlikeli bir durum, şiddet olayları veya güvenlikle ilgili acil durumlar.
5. Doğal Afetler: Deprem, sel, yangın gibi doğal afetlerde yardım isteme.

112 numarasını gereksiz yere aramaktan kaçınılmalıdır, çünkü bu, gerçek acil durumları ciddi şekilde etkileyebilir. Numara, acil yardım gerektiren durumlar için ayrılmıştır ve uygun olmayan kullanım, gerçek acil durumlara müdahaleyi zorlaştırabilir.

Alo 183, Türkiye’de Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından işletilen bir çağrı merkezi numarasıdır. Bu hattı aramak için genellikle aşağıdaki durumlar söz konusu olabilir:

1. Şiddet ve İhmal: Şiddet, istismar veya ihmal gibi aile içi sorunlarla karşılaşıyorsanız, Alo 183’i arayabilirsiniz. Bu hattan yardım alabilir ve durumu bildirebilirsiniz.
2. Çocuk Hakları İhlalleri: Çocukların haklarına yönelik herhangi bir ihlal durumunda, çocuk istismarı veya kötü muamele durumlarında Alo 183’i arayabilirsiniz.
3. Sosyal Yardım ve Destek: Maddi sıkıntılarınız varsa veya sosyal yardıma ihtiyacınız olduğunu düşünüyorsanız, Alo 183’i arayarak konuyla ilgili bilgi ve yardım alabilirsiniz.
4. Kadına Yönelik Şiddet: Kadına yönelik şiddet durumlarında, mağdurlar veya tanıklar, Alo 183’i arayarak yardım ve destek talep edebilir.
5. Engelli Hakları ve Destek: Engelli bireyler veya onların aileleri, engelli haklarına ilişkin konularda bilgi almak veya destek talep etmek için Alo 183’i arayabilir.
6. Kriz Durumları ve Acil Yardım: Acil durumlar, afetler veya kriz durumlarında Alo 183’i arayarak yardım ve bilgi alabilirsiniz.

Bu numara, toplumun çeşitli kesimlerinden gelen sorunlara çözüm bulma ve yardımcı olma amacıyla kurulmuştur. Ancak, belirli bir durum hakkında net bilgi almak veya yönlendirme yapmak için, ilgili bakanlık veya yerel otoritelerin resmi kaynaklarına başvurmanız önemlidir.

Türkiye’de, 122 ve 183 numaraları farklı hizmetleri temsil eden çağrı numaralarıdır.

• 122: Bu numara, Türkiye’de Acil Durum Çağrı Merkezi’nin numarasıdır. Ambulans, itfaiye, polis gibi acil durum hizmetlerine ihtiyaç duyduğunuzda bu numarayı arayabilirsiniz.
• 183: Bu numara, Türkiye’de Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından işletilen ALO 183 Sosyal Destek Hattı’nın numarasıdır. Bu hattı arayarak aile içi şiddet, çocuk istismarı, sosyal yardım ve destek gibi konularda bilgi ve yardım alabilirsiniz. Alo 183, toplumun çeşitli sorunlarına yönelik destek sağlayan bir hattır.

İncir, genellikle Akdeniz iklimine sahip bölgelerde yetişen bir meyvedir. Türkiye, Yunanistan, İtalya, İspanya, Suriye, İran ve diğer Akdeniz ülkelerinde yaygın olarak bulunur. Bu bölgelerdeki sıcak iklim, incirin yetişmesi için uygun koşullar sağlar. İncir, genellikle taze ya da kuru olarak tüketilir ve birçok kültürde popüler bir meyvedir. Aynı zamanda besleyici ve lif açısından zengin bir meyve olarak bilinir.

Siyah incir, genellikle Akdeniz iklimine sahip bölgelerde yetişir. Bu bölgeler arasında Türkiye, İran, Yunanistan, İtalya, İspanya, Suriye, Fas ve diğer Akdeniz ülkeleri bulunmaktadır. Siyah incir ağaçları sıcak, güneşli iklimleri tercih eder ve soğuk kışlara dayanıklıdır.

Türkiye, dünya genelinde önemli bir siyah incir üreticisi olarak bilinir. Özellikle Ege Bölgesi, Marmara Bölgesi ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi gibi bölgelerde siyah incir üretimi oldukça yaygındır. Siyah incir, taze olarak tüketilebileceği gibi kuru incir olarak da bilinir ve dünya genelinde talep gören bir tarım ürünüdür.

İlk ateşi bulan kişi tam olarak bilinmemekle birlikte, ateşin keşfi muhtemelen erken insanlık tarihine dayanmaktadır. Ateş, doğal olarak yanmış bitki malzemelerini ve yanıcı maddeleri bulunduran bir ortamda ortaya çıkabilir. Erken insanlar, şimşek çarpması, volkanik aktivite veya sürtünme gibi doğal olaylarda ateşi gözlemleyebilmiş olabilirler.

İnsanlar, ateşi kontrol etmeyi ve üretmeyi öğrendikçe, bu beceri avcılık, yiyecek pişirme, ısınma ve savunma gibi birçok yönüyle hayatlarını etkiledi. Ateşin keşfi hakkında somut bir tarih vermek zordur, çünkü bu olayın gerçekleştiği dönemlere dair kesin kayıtlar bulunmamaktadır. Ancak ateşin keşfi, insan kültürünün ve evriminin önemli bir dönemini temsil eder.

Antibiyotikleri Alexander Fleming bulmuştur. Sir Alexander Fleming, 1928 yılında Penicillium notatum adlı küf mantarının ürettiği bir madde olan penisilini keşfetmiştir. Penisilin, bakterilere karşı etkili bir antibiyotik olarak bilinir ve bakteriyel enfeksiyonları tedavi etmede büyük öneme sahiptir. Fleming’in keşfi, tıbbi alanında devrim niteliğinde bir olaydı ve antibiyotikler, enfeksiyon hastalıkları tedavisinde büyük bir ilerleme sağlamıştır.

Cumhuriyetin sağladığı kazanımlar, Türkiye’nin modernleşmesi ve toplumsal değişimine dair bir dizi önemli gelişmeyi içerir. Cumhuriyetin ilanı, 29 Ekim 1923 tarihinde gerçekleşti ve bu tarihten sonra bir dizi reform ve değişiklik gerçekleştirildi. İşte Cumhuriyetin sağladığı bazı temel kazanımlar:

1. Laiklik İlkesi: Türkiye Cumhuriyeti, laik bir devlet olarak kuruldu. Din ile devlet işleri birbirinden ayrıldı ve devlet, herhangi bir dini inanç üzerine dayanmadı. Bu, bireylerin din özgürlüğünü sağlamayı ve toplumu dini ayrışmalardan korumayı amaçlamaktadır.
2. Eğitim Reformları: Cumhuriyet döneminde eğitimde önemli reformlar yapıldı. Okuma-yazma oranları artırıldı, köy enstitüleri kuruldu ve eğitim dilinin Türkçe olması teşvik edildi. Bu, geniş kitlelere eğitim fırsatları sağlamayı amaçlıyordu.
3. Kadın Hakları: Cumhuriyet, kadın hakları konusunda önemli adımlar attı. Kadınlara seçme ve seçilme hakkı tanındı, peçe ve diğer geleneksel kıyafetlerin zorunlu olmaktan çıkarılmasıyla kadınların giyim özgürlüğü genişledi.
4. Alfabe Değişikliği: 1928’de Türk alfabesi Arap harf sisteminden Latin harf sistemine geçildi. Bu, Türk dilinin daha etkili bir şekilde öğrenilmesini sağlamak ve ulusal bir birliği pekiştirmek amacıyla yapıldı.
5. Hukuki Reformlar: Cumhuriyet döneminde hukuk sistemi modernize edildi. Şer’i mahkemeler kaldırıldı ve yerine batı tarzı hukuk sistemleri getirildi.
6. Sanayileşme ve Ekonomik Gelişme: Cumhuriyet döneminde sanayileşme ve ekonomik kalkınma için çeşitli projeler hayata geçirildi. Tarım ve sanayi sektörleri teşvik edildi, altyapı projeleri gerçekleştirildi.
7. Uluslararası İlişkilerde Yeniden Yapılanma: Türkiye, uluslararası alanda daha etkin bir rol oynamaya başladı. Osmanlı İmparatorluğu’nun kalıntılarından kurtulup yeni bir kimlik oluşturarak, uluslararası arenada saygın bir konuma yükseldi.

Bu kazanımlar, Türkiye’nin modern bir devlet olarak şekillenmesinde önemli bir rol oynadı ve ülkenin sosyal, kültürel, ekonomik ve politik yapısını büyük ölçüde etkiledi. Ancak, bu süreçte yaşanan değişimler ve reformlar zaman içinde farklı değerlendirmelere tabi tutulmuş ve tartışmalara yol açmıştır.

29 Ekim 1923 tarihinde Türkiye’de Cumhuriyet’in ilanı, ülkede bir dizi önemli değişikliğe neden oldu. İşte Cumhuriyetin ilanıyla gerçekleşen bazı önemli gelişmeler:

1. Saltanatın Kaldırılması: Osmanlı İmparatorluğu’nun sona erdiği ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulduğu bu dönemde, Osmanlı Hanedanı’nın hükümet üzerindeki etkisi sona erdi. Sultan Vahdettin, ülkeden ayrıldı ve sürgüne gönderildi. Böylece Türkiye, monarşik yapısını terk ederek bir cumhuriyete dönüştü.
2. Mustafa Kemal Atatürk’ün Cumhurbaşkanlığı: Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk Cumhurbaşkanı, Gazi Mustafa Kemal Atatürk oldu. Atatürk, Cumhuriyetin kurucusu olarak kabul edilir ve Türkiye’nin modernleşmesi ve laikleşmesi sürecinde liderlik etti.
3. Laik Devletin Kurulması: Cumhuriyetin ilanı, laiklik ilkesinin benimsenmesiyle birlikte gerçekleşti. Din ve devlet işleri ayrıldı, laik bir hukuk sistemine geçildi, dinî otoritelerin siyasi kararlara etkisi azaltıldı.
4. Yeni Türk Devleti’nin Kurulması: Osmanlı İmparatorluğu’nun yerini alan Türkiye Cumhuriyeti, ulusal bir kimlik oluşturmak amacıyla çeşitli reformları hayata geçirdi. Bu süreçte dil, harf, bayrak gibi sembollerde değişikliklere gidildi.
5. Alfabe Değişikliği: Türk alfabesi, Arap harf sisteminden Latin harf sistemine geçti. Bu değişiklik, Türk dilinin daha etkili bir şekilde öğrenilmesini sağlamayı ve ülkede eğitimi kolaylaştırmayı amaçladı.
6. Eğitim Reformları: Cumhuriyet döneminde eğitimde köklü reformlar gerçekleştirildi. Eğitim dilinin Türkçe olması, yeni okulların açılması, köy enstitüleri gibi adımlarla eğitimde yaygınlaştırma ve modernleşme hedeflendi.
7. Kadın Hakları: Cumhuriyet döneminde kadınlara seçme ve seçilme hakkı tanındı. Ayrıca, kadınların toplumsal yaşama daha aktif katılımını sağlamak amacıyla çeşitli sosyal ve hukuki reformlar hayata geçirildi.
8. Hukuki Reformlar: Türk hukuk sistemi, çağdaş hukuk prensiplerine dayalı olarak yeniden düzenlendi. Şer’i mahkemeler kaldırıldı, yeni bir medeni kanun ve ceza kanunu gibi hukuki düzenlemeler yapıldı.

Bu değişiklikler, Türkiye’nin modern bir devlet ve toplum olma yolunda atılmış önemli adımlardı. Ancak bu dönemdeki reformlar, zaman içinde eleştirilere ve tartışmalara da konu olmuştur.

Yeryüzünden yükseklere çıkıldıkça hava sıcaklığının düşmesi, atmosferin katmanlı yapısından kaynaklanan bir fenomendir. Atmosfer, yeryüzünden başlayarak yukarı doğru çeşitli katmanlara ayrılmıştır. Bu katmanlar troposfer, stratosfer, mezosfer ve termosferi içerir.

1. Troposfer: Atmosferin en alt katmanıdır ve yeryüzünden başlayarak genellikle 8 ila 15 kilometre yüksekliğe kadar uzanır. Bu katmanda hava basıncı ve sıcaklık genellikle yükseklikle azalır. Normalde, her ortalama 1000 feet (yaklaşık 305 metreye) tırmandıkça sıcaklık ortalama 6.5 °C azalır. Bu sebeple, yeryüzünden yükseklere çıkıldıkça sıcaklık düşer.
2. Stratosfer: Troposferden sonra gelen stratosferde ise genellikle sıcaklık yükseklikle artar. Bu tabaka, ozon tabakasını içerir ve sıcaklığın bu tabakada artmasının temel sebeplerinden biri güneş ışınlarının bu katmanda absorbe edilmesidir.

Bu katmanlı atmosfer yapısı, genellikle yeryüzünden yükseklere çıkıldıkça sıcaklığın düşmesine yol açar. Ancak stratosferdeki özel durum gibi istisnalar da bulunabilir. Troposferdeki genel kural, yükselecek kadar yüksek çıkıldıkça sıcaklığın azalmasıdır.

Yeryüzünden yükseklere çıkıldıkça genellikle sıcaklık değişim gösterir. Bu değişim atmosferin katmanlı yapısından kaynaklanır ve genel bir kural olarak, yükseklik arttıkça sıcaklığın azaldığı gözlemlenir. Ancak bu genel kuralın bazı istisnaları vardır. İşte bu değişimle ilgili temel bilgiler:

1. Troposfer: Atmosferin en alt katmanı olan troposfer, yeryüzünden başlayarak genellikle 8 ila 15 kilometre yüksekliğe kadar uzanır. Bu katmanda sıcaklık genellikle yükseklikle birlikte azalır. Her ortalama 1000 feet (yaklaşık 305 metreye) tırmandıkça sıcaklık ortalama 6.5 °C azalır. Bu nedenle, yeryüzünden yükseklere çıkıldıkça troposferde sıcaklık düşer.
2. Stratosfer: Troposferden sonra gelen stratosferde ise genellikle sıcaklık yükseklikle artar. Bu katman, ozon tabakasını içerir ve sıcaklığın bu tabakada artmasının temel sebeplerinden biri güneş ışınlarının bu katmanda absorbe edilmesidir.

Ancak yükseklik ve sıcaklık arasındaki ilişki genel bir kural olup, özellikle belirli hava koşulları, iklim bölgeleri ve diğer faktörler nedeniyle bölgesel ve geçici değişikliklere tabidir. Bazı durumlarda, özellikle stratosferde ve termosferde, sıcaklık yükseklikle artabilir. Bu nedenle, atmosferin katmanları arasındaki sıcaklık değişimleri karmaşık bir konudur ve genel kuralın istisnaları dikkate alınmalıdır.

Yağların hidrolizi, genellikle sindirim sürecinde gerçekleşir. Sindirim süreci, yiyeceklerin vücut tarafından kullanılabilir hale getirilmesini sağlayan bir dizi kimyasal ve fiziksel değişiklikleri içerir. Yağların sindirimi, özellikle yağın karmaşık yapısını daha basit bileşenlere parçalamak amacıyla gerçekleşir.

Bu süreç genellikle mide ve ince bağırsaklarda gerçekleşir. İşte yağların sindirim sürecinin genel adımları:

1. Ağızda:
   • Yiyeceklerin çiğnenmesi ve tükürük salgılanması ile başlar.
   • Tükürükte bulunan salivary lipase enzimi, yağların bazı türlerini parçalamaya başlar.
2. Midede:
   • Yemek, mide asitleri ve pepsin gibi mide enzimleri ile birleşir.
   • Midedeki bu ortamda, yağlar daha küçük parçalara ayrılmaya başlar.
3. İnce Bağırsakta:
   • Midenin sindirim sürecinden sonra, besin karışımı ince bağırsaklara geçer.
   • İnce bağırsaklarda pankreas tarafından salgılanan lipaz enzimi ve safra asitleri gibi safra salgıları, yağları daha küçük moleküllerine parçalar.
   • Bu süreç, yağların monoglisitler ve serbest yağ asitleri gibi emililebilen moleküllere dönüşmesini içerir.

Sonuç olarak, yağların hidrolizi genellikle sindirim sistemimizin bir parçası olarak ağızdan başlayarak mide ve ince bağırsaklarda devam eder. Bu süreç, yağları daha küçük ve emilime uygun moleküller haline getirerek, vücut tarafından kullanılabilir hale getirilmesini sağlar.

Hidroliz, bir kimyasal bileşiğin su molekülleri tarafından parçalanması veya su eklenmesi sürecidir. Bu kimyasal reaksiyon, bir bileşiğin su ile tepkimeye girerek daha küçük bileşenlere ayrılmasını sağlar. Hidroliz, genellikle bir ester, amid veya glikozid gibi bir bileşiğin su ile tepkimeye girmesiyle gerçekleşir.

Bu reaksiyon sırasında, su molekülleri, kimyasal bağları kırarak bileşiği oluşturan özgün moleküler yapıları değiştirir. Hidroliz reaksiyonları, biyolojik sistemlerde sindirim süreçlerinde, hücresel metabolizmada ve çeşitli endüstriyel uygulamalarda yaygın olarak görülür.

Örnekler:

1. Ester Hidrolizi: Bir esterin su ile reaksiyonu sonucu asit ve alkole ayrılmasıdır. �����′+�2�→�����+�′��RCOOR′+H2​O→RCOOH+R′OH
2. Amid Hidrolizi: Bir amidin su ile reaksiyonu sonucu karboksilik asit ve amin oluşmasıdır. �����2+�2�→�����+��3RCONH2​+H2​O→RCOOH+NH3​
3. Sakkaroz Hidrolizi: Sakkarozun su ile reaksiyonu sonucu glukoz ve fruktoz oluşmasıdır. �12�22�11+�2�→�6�12�6+�6�12�6C12​H22​O11​+H2​O→C6​H12​O6​+C6​H12​O6​

Hidroliz, moleküler yapıların değiştirilmesine ve daha basit bileşenlere ayrılmasına olanak tanıyan bir önemli kimyasal reaksiyon türüdür.

Talas Savaşı, 751 yılında Abbâsî Halifeliği ile Çin Tang İmparatorluğu arasında gerçekleşmiş bir savaştır. Bu savaşın çeşitli dini, kültürel ve siyasi sonuçları vardır. İşte Talas Savaşı’nın başlıca etkileri:

1. Dini Etkiler:
   • Talas Savaşı, İslam dünyası için önemli bir dönemeçtir. Savaş, İslam’ın doğu sınırlarını belirleyen bir faktör olmuştur.
   • Savaş sonucunda Müslüman Araplar, Orta Asya’dan getirdikleri kağıt yapımı teknikleri öğrenmişlerdir. Bu, İslam dünyasında bilim ve kültürde bir ilerlemenin başlamasına katkıda bulunmuştur.
2. Kültürel Etkiler:
   • Savaş, farklı kültürlerin etkileşimine neden oldu. Talas Savaşı’nın ardından, Orta Asya’nın kültürel etkisi daha da belirgin hale geldi. Özellikle kağıt yapımı teknikleri, İslam dünyasında ve daha geniş anlamda dünyada benimsendi.
   • Araplar, Orta Asya’dan getirdikleri bilgi ve kültürle zenginleştiler, bu da İslam dünyasının genel kültürel gelişimine katkıda bulundu.
3. Siyasi Etkiler:
   • Talas Savaşı’nın en önemli siyasi sonuçlarından biri, Orta Asya’nın siyasi dengesinin değişmesidir. Abbâsîler ve Çinliler arasındaki savaş, Orta Asya’nın egemenlik ve yönetim dinamiklerini etkilemiştir.
   • Savaş, İslam dünyası için bir dış politika başarısı olarak kabul edildi ve Abbâsîlerin bölgedeki nüfuzunu artırdı.
   • Talas Savaşı’nın etkisiyle, Orta Asya’nın büyük bir kısmı Müslüman hale geldi ve İslam kültürü bu bölgelerde daha fazla benimsendi.

Talas Savaşı’nın sonuçları, sadece askeri bir çatışmanın ötesinde, kültürel ve siyasi değişimleri de beraberinde getirmiştir. Bu dönemdeki etkileşimler, farklı medeniyetler arasında bilgi alışverişini teşvik etmiş ve bölgesel güç dengelerini etkilemiştir.

Talas Savaşı’nda, Abbâsî Halifeliği ile Çin Tang İmparatorluğu arasında gerçekleşen çatışmada, Türkler ve Araplar birlikte savaşmışlardır. Talas Savaşı, 751 yılında, Abbâsîlerin Müslüman Arapları ve Karluk Türkleri ile Çin Tang İmparatorluğu’nun ordu birimleri arasında gerçekleşmiştir. Bu savaş, Orta Asya’nın kontrolü ve nüfuz mücadelesi üzerine odaklanmıştır. Müslüman Araplar ve Türkler, birlikte hareket ederek, Tang İmparatorluğu’na karşı savaşmışlardır.

Ritmik jimnastik, estetik ve müzikle senkronize hareketlerin yapıldığı bir spor dalıdır ve çeşitli aletler kullanılarak gerçekleştirilir. Ritmik jimnastikte kullanılan temel aletler şunlardır:

1. Top (Ball): Genellikle lastikten yapılan, çapı 18 ila 20 cm arasında değişen renkli bir top.
2. Hoop (Hoop): Plastik veya metal bir halka, çapı genellikle 80 ila 90 cm arasında değişir.
3. Ruban (Ribbon): Uzunluğu ve genişliği belirli standartlara uygun olan renkli bir şerit.
4. Mace (Clubs): Metal veya plastikten yapılan, genellikle 40 ila 50 cm uzunluğunda, sporcu tarafından elde tutulan kulplu bir ağırlık.
5. Corda (Rope): Uzunluğu ve çapı belirli standartlara uygun olan ve sporcu tarafından çeşitli hareketlerde kullanılan bir ip.

Bu aletler, sporcuların müzik eşliğinde yaptıkları karmaşık hareketlerle birlikte estetik ve ritmik bir performans sergilemelerini sağlar. Ritmik jimnastikte performansın değerlendirilmesi, sporcuların aletleri nasıl kullandıkları, zorluk seviyeleri ve estetik unsurlar gibi faktörlere dayanır.

Ritmik jimnastikte birçok farklı hareket ve figür bulunmaktadır. Bu hareketler, esneklik, denge, koordinasyon ve estetik unsurları birleştirerek sporcuların performansını zenginleştirir. İşte ritmik jimnastikte sıkça görülen bazı hareketler ve figürlerin isimleri:

1. Pirouette: Sporcu, ayağının etrafında dönerek zarif bir şekilde durur.
2. Arabesque: Sporcu, bir bacağını arkaya doğru yükselterek diğer bacağıyla vücudunu dengeler.
3. Split Leap: Sporcu, havadayken bacaklarını yanlara doğru açarak estetik bir sıçrama gerçekleştirir.
4. Attitude: Sporcu, bir bacağını büküp diğerini yana kaldırarak vücut pozisyonunu oluşturur.
5. Scale: Sporcu, bir bacağını öne doğru kaldırarak diğerini geride bırakır ve bu pozisyonu dengede tutar.
6. Illusion Turn: Sporcu, yüksek bir bacak pozisyonuyla dönerek izleyicilere optik bir illüzyon oluşturur.
7. Flexibility Movements: Esneklik hareketleri, genellikle bacakları, beli ve omuzları içeren esneklik gösteren figürlerdir.
8. Throw and Catch: Top, halka veya diğer aletlerin hava atılıp yakalanması gibi dinamik hareketler.
9. Ribbon Movements: Rubanın özel hareketleri, döndürülmesi, salınması ve vücutla entegre edilmesini içerir.

Bu sadece birkaç örnek, çünkü ritmik jimnastikte birçok farklı kombinasyon ve hareket bulunmaktadır. Sporcular, müzikle senkronize olacak şekilde bu hareketleri kombinleyerek estetik ve akıcı bir performans sergilerler.