Saik nedir?
Kelime kökeni: Arapça eskimiş ve isimdir.
Sebep, güdü, itki.
sevk eden, götüren. süren sürücü.
Cümle içinde kullanımı:’Burayı kazmak için belli bir saikleri yoktu.’
SAİK NEDİR?
Yazar arşivleri: Firdevs Çeviker
RÖLYEF NEDİR?
Rölyef nedir?
Kelime kökeni: Fransızca isimdir.
Kabartma, yer biçimleri.
Bir figür veya süsün düz bir zemin üstündeki çıkıntısı.
Elektrik ocağı üstünde ısıtılarak baskının kabartılması.
Cümle içinde kullanımı:’Bu resmi tişörtün üzerine rölyef yapacaklarmış.’
NÜKTEDAN NEDİR?
Nüktedan nedir?
Kelime kökeni: Arapça eskimiş ve sıfattır.
Nükteci, zarif kimse.
İnce, güzel nükteler yapan.
Cümle içinde kullanımı:’Kumaşların kesiliş biçimi nüktedan ve düzdü.’
NOBRAN NEDİR?
Nobran nedir?
Kelime yapısı: Sıfattır.
Kaba saba, sert ve gönül kırıcı olan, nadan.
Sert mizaçlı, inatçı, nazik olmayan.
Cümle içinde kullanımı:’Dışarıdan nobran göründüğü için kimse onunla konuşmak istemiyordu.’
MÜTENASİP NEDİR?
Mütenasip nedir?
Kelime kökeni: Arapça eskimiş ve sıfattır.
Orantılı, oranlı, uygun.
Cümle içinde kullanımı:’Matematik dersindeki makusen mütenasip konusunu hiç beceremem.’
MÜTEESSİR NEDİR?
Müteessir nedir?
Kelime kökeni: Arapça sıfattır.
Üzgün, etkilenmiş, acımış, sevinmiş, hissiyatı etkilenmiş.
Tesir altında kalmış.
Cümle içinde kullanımı:’Köpeklerin sahibinin bulunmasına müteessir oldu.’
MÜTEMAYİL NEDİR?
Mütemayil nedir?
Kelime kökeni: Arapça eskimiş ve sıfattır.
İstekli görünen, eğilimi olan, meyilli.
Taraftar görünen, temayül eden.
Cümle içinde kullanımı:’O bu futbol takımına girmeni görmek için en mütemayil görünen kişi.’
MÜSAMAHA NEDİR?
Müsamaha nedir?
Kelime kökeni: Arapça isimdir.
Hoşgörü, görmezlikten gelme, göz yumma, tolerans.
Cümle içinde kullanımı:’Zaten bütün olaylara müsamaha gösterdiği için bugün kızı bu hallerde.’
MÜNHASIR NEDİR?
Münhasır nedir?
Kelime kökeni: Arapça sıfattır.
Bir kimse veya bir şey için ayrılmış, mahsus.
Sınırlanmış, sınırlı, inhisar eden, her yanı çevrili.
Cümle içinde kullanımı:’Bu dergiyi münhasır sayıda ürettik.’
MÜNFERİT NEDİR?
münferit nedir?
Kelime kökeni: Arapça eskimiş ve sıfattır.
Tek, ayrı, kendi başına olan.
Cümle içinde kullanımı:’O aparta münferit olarak taşındı.’