Aşık edebiyatında kullanılan başlıca nazım biçimleri şunlardır:
- Türkü: Halkın duygularını ve yaşamını yansıtan, genellikle dörtlükler halinde yazılan şiirlerdir. Genellikle bir ezgiyle söylenir.
- Koşma: Dört dizeden oluşan, hece ölçüsüyle yazılan bir türdür. Genellikle 7 veya 8 heceli dizeler kullanılır ve aşk, doğa, ayrılık gibi konuları işler.
- Semai: Koşmaya benzer, ancak 6’lı hece ölçüsüyle yazılır. Genellikle daha neşeli ve hareketli bir tema içerir.
- Varsağ: Aşk, tabiat ve sosyal yaşamla ilgili duygusal temalar içerir. 7’li hece ölçüsü kullanılır ve genellikle 4 dizeden oluşur.
- Destan: Uzun ve anlatı biçiminde yazılan, kahramanlık ve tarihsel olayları işleyen şiirlerdir.
- Güzelleme: Aşk ve güzellik temalarını işleyen, genellikle övgü niteliğinde olan şiirlerdir.
- Ağıt: Ölüm ve yas temalı, kaybedilen kişilere yönelik duygusal şiirlerdir.
- Dilek: Bir isteği ya da dileği ifade eden, genellikle coşkulu bir dille yazılan şiirlerdir.
Bu nazım biçimleri, aşık edebiyatının zenginliğini ve halk kültüründeki önemini göstermektedir. Her biri, farklı duyguları ve temaları işleyerek geleneksel Türk edebiyatının önemli bir parçasını oluşturur.
