Kelime Kökeni: Arapça

– Kendi akraba ve yakınlarını veya vatan, millet ve dinini yüceltme gayreti

– Sinirlilik, asabilik

– Duygu, his

– Hamiyyet

Cümle içinde kullanımı: “Uykusuzluk babamda asabiyye yapıyor, o zamanlarda pek yanına yaklaşmayız.”