Anlatıcı türleri, bir eserde hikâyenin kimin tarafından anlatıldığını ve anlatım tarzını belirleyen unsurlardır. Genelde şu üç ana anlatıcı türü vardır:
- Birinci Tekil Anlatıcı: Anlatıcı, hikâyenin içinde yer alan bir karakterdir ve genellikle “ben” dili kullanılır. Okuyucu, karakterin düşüncelerini ve duygularını doğrudan onun bakış açısından öğrenir. Örneğin, “Ben parka gittim…” şeklinde başlar.
- Üçüncü Tekil Anlatıcı: Anlatıcı, hikâyenin dışındadır ve “o” veya “onlar” gibi zamirler kullanarak karakterlerin hikâyesini anlatır. Bu türün içinde de iki alt tür vardır:
- Sınırlı Üçüncü Tekil: Anlatıcı, sadece bir karakterin düşüncelerine ve duygularına erişir.
- Tüm Bilgili Üçüncü Tekil: Anlatıcı, tüm karakterlerin düşüncelerini ve duygularını bilmektedir.
- İkinci Tekil Anlatıcı: Bu tür, nadir kullanılır ve “sen” zamiri ile başlar. Okuyucuya doğrudan hitap eder. Örneğin, “Sen parka gittin…” şeklinde bir anlatım olabilir.
Bu anlatıcı türleri, yazarın hikâyesini nasıl şekillendireceğini ve okuyucuya ne tür bir deneyim sunacağını belirler.
