Kelime Kökeni: Arapça

– Kaf Dağında durduğu sanılan bir kuş, simurg, zümrüdüanka

– Varlıklı ve saygın kimse

– Kanaat sahibi, doygun

– Takım yıldızının adı

– Uzun kollu telli bir saz

Cümle içinde kullanımı: ” Rivayete göre Kaf dağına ancak yüreği mertlikle ve aşkla dolu adamlar çıkabilir ve ankayı görebilir. ”

–