Kelime Kökeni: Arapça-âkıbet+Farça-endîş
– Her işin sonunu önceden düşünme, sonucu düşünmek, gelecek düşüncesi
– İstikbalini düşünme, akıbetini düşünmek, gelecek endişesi
Cümle içinde kullanımı: ” Akıbet-endiş ede ede henüz gelmemiş yarınların izinde kendimi yoruyorum. “