– Kelime Kökeni: Arapça
– Kardeş, dost, yakın arkadaş, gönüldaş
Kelime Kökeni: Farsça-ahuvan çoğul biçimi
– Ceylan, karaca
– Ürkek, çekingen ve güzel kadın
– Alımlı, zarif kadın
– Latif bakışlı
Cümle içinde kullanımı: ” Bir ahu ceylandır gönlüm, bir başı mağrur bir başı sevdalı…”