Agnostisizm, “agnostik” terimi ilk olarak 19. yüzyılın ortalarında İngiliz düşünür Thomas Henry Huxley tarafından kullanıldı. Huxley, agnostisizmi, bilginin sınırlarını ve insanın gerçekleri kesin bir şekilde bilemeyeceğini öne süren bir felsefi duruş olarak tanımladı.

Agnostisizm, özellikle dinle ilgili olarak, bir şeyin varlığı veya yokluğu hakkında kesin bir bilgiye sahip olamayacağımızı belirten bir felsefi duruştur. Agnostikler, tanrı veya tanrıların varlığına ilişkin kesin bir kanıtın eksikliğini vurgularlar ve bu nedenle bu konuda kesin bir görüş belirtmekten kaçınırlar.

Bu felsefi pozisyon, özellikle bilim ve din arasındaki çatışmaların yoğun olduğu dönemlerde ortaya çıktı ve insanların bilgi ve inanç arasındaki ilişkiyi sorgulamalarına yardımcı oldu. Agnostisizm, insanların inançlarını ve düşüncelerini özgürce sorgulamalarına ve kendi bilgi sınırları içinde doğruları aramalarına olanak tanır.