İngilizce’de emir cümleleri, genellikle bir eylemi direkt olarak ifade etmek amacıyla kullanılır. Emir cümleleri, genellikle şu yapıları takip eder:
- Bare Infinitive (To’suz Mastar): Fiilin “to” takısı olmadan kullanılması.
- Example: “Sit down.” (Otur.)
- Infinitive with “To” (To’lu Mastar): Fiilin “to” takısı ile birlikte kullanılması.
- Example: “To complete the assignment, read the instructions first.” (Ödevi tamamlamak için önce talimatları oku.)
- Let + Object + Bare Infinitive: “Let” kelimesi kullanılarak başka bir kişiye veya gruba bir şeyi yapmaları için izin verme.
- Example: “Let me help you.” (Sana yardım edeyim.)
- Negative Imperative (Olumsuz Emir): Olumsuz emirlerde genellikle “don’t” kullanılır.
- Example: “Don’t be late.” (Geç kalmayın.)
- Do + Bare Infinitive: Belirli durumlarda, emir cümleleri “do” yardımcı fiili ile kurulabilir.
- Example: “Do your homework.” (Ödevini yap.)
- Be + Adjective: Bazı durumlarda, bir durumu ifade etmek için “be” fiili ve bir sıfat kullanılabilir.
- Example: “Be quiet.” (Sessiz ol.)
Unutmayın ki emir cümlelerinde genellikle özne belirtilmez ve cümle genellikle doğrudan ifade edilir. İngilizce’de emir cümleleri, yaygın olarak günlük konuşma dilinde, talimatlar verme veya ricada bulunma gibi durumlar için kullanılır.
Imperatives nasıl kullanılır?
İngilizce’de imperatives (emir cümleleri), bir eylemi veya davranışı direkt olarak ifade etmek için kullanılır. İşte imperatives kullanımıyla ilgili bazı temel kurallar:
- Bare Infinitive (To’suz Mastar): Emir cümleleri genellikle fiilin “to” takısı olmadan kullanılır.
- Örnek: “Eat your vegetables.” (Sebzelerini ye.)
- To + Infinitive (To’lu Mastar): Bazı durumlarda, emir cümleleri “to” takısı ile birlikte kullanılabilir.
- Örnek: “To open the door, turn the handle to the right.” (Kapıyı açmak için kolu sağa çevir.)
- Negative Imperative (Olumsuz Emir): Olumsuz emirlerde genellikle “don’t” kullanılır.
- Örnek: “Don’t forget to call me.” (Beni aramayı unutma.)
- Let + Object + Bare Infinitive: Birine izin verme veya rica etme durumlarında kullanılır.
- Örnek: “Let me know if you need any help.” (Eğer yardıma ihtiyacın olursa bana haber ver.)
- Be + Adjective: Durumu ifade etmek için “be” fiili ve bir sıfat kullanılabilir.
- Örnek: “Be careful with that glass; it’s fragile.” (Bu bardağı dikkatli kullan; o kırılgan.)
- Do + Bare Infinitive: Belirli durumlarda, emir cümleleri “do” yardımcı fiili ile kurulabilir.
- Örnek: “Do your homework before going out.” (Dışarı çıkmadan önce ödevini yap.)
Unutmayın ki emir cümlelerinde genellikle özne (subject) belirtilmez çünkü cümle genellikle doğrudan ifade edilir. İngilizce’de imperatives, talimat verme, ricada bulunma veya uyarılarda bulunma gibi durumlar için kullanılır.
Clause yapı nedir?
“Clause” terimi, dilbilgisinde bağımsız bir anlam taşıyan ve bir özne ve bir yükle sahip olan bir ifadeyi tanımlar. İki tür temel yapı vardır: “bağımsız cümleciğe” (independent clause) ve “bağımlı cümleciğe” (dependent clause) dayalı olarak.
- Bağımsız Cümleciğe (Independent Clause): Bu tür bir cümle, kendi başına anlamlı bir ifade oluşturabilir ve bağımsız bir cümle olarak kullanılabilir. Bir özne (subject) ve bir yüklem (predicate) içerir.
Örnek: “The sun was shining brightly.” (Güneş parlak bir şekilde parlıyordu.)
Bu cümle kendi başına bir ifade oluşturabilir ve bağımsız bir cümleciği temsil eder.
- Bağımlı Cümleciğe (Dependent Clause): Bu tür bir cümle, kendi başına anlam taşımaz ve bir bağımsız cümle ile birleştirilerek anlam kazanır. Bir özne ve bir yükle birlikte gelir, ancak bağımsız bir cümle olarak kullanılamaz.
Örnek: “Although it was raining, they decided to go for a walk.” (Yağmur yağıyordu, ama onlar yürümeye karar verdiler.)
“Although it was raining” kısmı bağımlı bir cümleciktir. Bağımsız bir cümle oluşturmak için ana cümle ile birleştirilmelidir.
Bağımsız ve bağımlı cümlecikler, karmaşık cümleleri oluşturmak için bir araya getirilebilir. Bağımsız cümleciğin ardından bir bağlaç kullanılarak bağımlı cümleciği ekleyerek, iki cümleciği birleştirebilirsiniz.
Örnek: “I enjoy reading books, which helps me relax.” (Kitap okumaktan keyif alırım, bu da benim rahatlamama yardımcı olur.)
Bu cümlede, “I enjoy reading books” bağımsız bir cümleciği temsil ederken, “which helps me relax” bağımlı bir cümleciği temsil eder.