Radyonun fikir babası ve mucidi konusunda birçok bilim insanı ve mucidin katkıları bulunmaktadır. Bu nedenle radyonun mucidi olarak tek bir kişiyi işaret etmek zordur. Ancak, radyo iletişiminin temel prensiplerine katkıda bulunan bazı önemli isimler şunlardır:

1. James Clerk Maxwell: 1860’larda elektromanyetik dalgaların teorik temellerini atmıştır. Maxwell’in denklemleri, elektromanyetik dalgaların varlığını matematiksel olarak tahmin ediyordu.
2. Heinrich Hertz: 1880’lerde Maxwell’in teorisini deneysel olarak doğruladı ve elektromanyetik dalgaların varlığını gösterdi.
3. Guglielmo Marconi: 1890’ların sonlarında ve 1900’lerin başlarında kablosuz telgraf (radyo) iletişimi üzerinde çalıştı ve bu teknolojiyi ticari olarak uygulanabilir hale getirdi. Marconi, genellikle radyonun “mucidi” olarak kabul edilir, ancak bu, onun üzerine inşa ettiği birçok önceki çalışmaya dayanmaktadır.
4. Nikola Tesla: Kablosuz iletişim üzerine birçok patent aldı ve Marconi’nin çalışmaları üzerine etkili oldu. Bazıları Tesla’nın, Marconi’den önce radyo iletişimini gerçekleştirdiğini savunmaktadır.

Bu isimler radyonun geliştirilmesindeki anahtar figürlerden sadece birkaçıdır. Radyonun gelişimi birçok bilim insanı ve mühendisin katkılarıyla şekillenmiştir.

Televizyonun mucidi, radyo gibi, televizyonun gelişimine katkıda bulunan birçok kişi ve buluş nedeniyle belirgin bir şekilde tanımlanamaz. Ancak televizyonun tarihinde bazı anahtar figürler vardır:

1. Paul Nipkow: 1884’te “Nipkow disk” adını verdiği bir cihazla ilk mekanik televizyon sistemini tasarladı. Bu, televizyon tarihinin ilk dönemlerinde kullanılan mekanik bir tarama yöntemiydi.
2. John Logie Baird: 1920’lerin başında mekanik televizyon sistemlerini geliştiren ilk kişilerden biriydi. 1926’da ilk gerçek anlamda çalışan televizyon sistemini demostre etti.
3. Philo Farnsworth: 1920’lerin sonunda, elektronik bir televizyon sisteminin öncüsü olan ilk tamamen elektronik televizyonu icat etti. Farnsworth, “dissector” adını verdiği bir tür elektronik tüp kullanarak görüntüyü taradı ve televizyonun mekanik sistemlerden elektronik sistemlere geçişinde önemli bir rol oynadı.
4. Vladimir Zworykin: Aynı dönemde, Farnsworth ile benzer elektronik televizyon teknolojileri üzerinde çalışıyordu. Zworykin, “ikonoskop” adlı bir tüpü patentledi ve RCA için çalışırken televizyonun geliştirilmesinde önemli bir rol oynadı.

Bu isimler, televizyonun evrimindeki birçok bilim insanı ve mühendisten sadece birkaçıdır. Televizyonun gelişimi, birçok kişinin yıllar içindeki katkılarıyla şekillenmiştir.

Guglielmo Marconi, kablosuz telgraf (radyo) iletişim sistemini icat etti ve geliştirdi. 1890’ların sonlarında ve 1900’lerin başlarında Marconi, elektromanyetik dalgaları (radyo dalgaları) kullanarak bilgi iletimi için bir sistem oluşturdu. Bu, uzak mesafeler arasında iletişim kurmak için kablolara veya fiziksel bağlantılara ihtiyaç duymayan tamamen yeni bir iletişim şekliydi.

Marconi’nin bu başarısı, birçok bilim insanının ve mühendisin önceki çalışmalarına dayanıyordu, özellikle James Clerk Maxwell’in elektromanyetik dalgalar teorisi ve Heinrich Hertz’in bu dalgaların deneysel gözlemleri üzerine yaptığı çalışmalara. Ancak Marconi, bu bilgileri alarak pratik, çalışan bir iletişim sistemine dönüştürdü ve bu nedenle genellikle radyo iletişiminin “babası” olarak anılır.

Marconi’nin kablosuz telgraf sistemi, Atlantik Okyanusu’nu aşan ilk kablosuz sinyali gönderme gibi birçok önemli başarıya imza attı. Bu başarısı, kablosuz iletişimin potansiyelini dünyaya gösterdi ve 20. yüzyılın geri kalanında iletişim teknolojilerinin gelişiminde önemli bir role sahip oldu.