“Sein” fiili Alman dilinde “olmak” anlamına gelir. “Sein” fiili, akkusativ (dört hâl) nesnesi almaz. Bunun yerine nominatif (yükleme hâli) ile kullanılır. Yani, “sein” fiilinin arkasından gelen özne ve yüklem aynı hâlde (nominatif) olmalıdır.
Örneğin:
- Er ist ein Lehrer. (O bir öğretmendir.) Bu cümlede “Er” (o) ve “ein Lehrer” (bir öğretmen) nominatif hâldedir.
Eğer Alman dilinde bir fiilin akkusativ ya da dative nesne alıp almadığını belirlemek isterseniz, her bir fiil için özgül bir kullanım olduğunu unutmamanız gerekir.
Akkusativ olduğunu nasıl anlarız?
Alman dilinde akkusativ (dört hâl) nesnesini belirlemek için bazı ipuçlarına başvurabilirsiniz:
- Akkusativ Soruları: Akkusativ nesnesini sormak için “wen?” (kimi?) ya da “was?” (neyi?) sorularını kullanabilirsiniz. Eğer bu sorularla bir nesne sorgulanabiliyorsa, bu nesne akkusativ hâldedir.
Örneğin:
- Ich sehe den Mann. (Adamı görüyorum.) Soru: Wen sehe ich? (Kimi görüyorum?) Cevap: den Mann (Adamı)
- Akkusativ Ön Ekleri: Akkusativ durumda kullanılan belirli ve belirsiz artikel değişiklikleri vardır. Maskülen (eril) isimlerde bu değişiklik daha belirgindir:
- der (nominatif) → den (akkusativ)
- ein (nominatif) → einen (akkusativ)
Diğer cinsiyetlerde (feminin, nötr ve çoğul) nominatif ve akkusativ arasında belirli ve belirsiz artikel değişikliği yoktur.
- Akkusativ Kullanılan Ön Edatlar: Bazı ön edatlar (prepositions) akkusativ nesnesi alır. Bu ön edatlar şunlardır:
- durch (tarafından, içinden)
- für (için)
- gegen (karşısında, -e karşı)
- ohne (olmadan, -siz)
- um (etrafında, -da, -de)
Örneğin:
- Ich kaufe ein Geschenk für meine Mutter. (Annem için bir hediye alıyorum.)
- Bazı Fiiller Akkusativ Nesnesi Alır: Alman dilinde bazı fiiller doğrudan akkusativ nesnesi alır. Örneğin: “sehen” (görmek), “hören” (duymak), “lesen” (okumak) gibi.
Bu ipuçlarına rağmen, Alman dilinde hangi fiilin hangi durumla kullanıldığını öğrenmek için genellikle pratik yapmak ve cümle yapılarıyla sıkça karşılaşmak gerekir.
Sein Nominativ mi?
Evet, “sein” fiili Alman dilinde nominatif durumla (yükleme hâli) kullanılır. “Sein” fiili “olmak” anlamına gelir ve genellikle bir durumu, mesleği, milliyeti, kimliği veya bir şeyin yerini ifade etmek için kullanılır.
“Sein” fiili ile yapılan cümlelerde, özne ve yüklem (veya özneden sonra gelen isim/nitelik) nominatif durumda olur. Yani, “sein” fiili ile cümlede bir değişiklik olmadan, özne ve özneyle ilişkili olan isim ya da sıfat aynı formda (nominatif) kalır.
Örnekler:
- Ich bin ein Arzt. (Ben bir doktorum.)
- Das ist mein Buch. (Bu benim kitabım.)
- Er ist groß. (O uzun [boyu].)
- Wir sind müde. (Biz yorgunuz.)
Bu örneklerde “Ich,” “Das,” “Er,” ve “Wir” özneler nominatif durumda, ve “ein Arzt,” “mein Buch,” “groß,” ve “müde” ise özne ile ilişkili olan kelime ya da ifadeler ve yine nominatif durumda. Burada akkusativ, dativ veya genitiv durumu söz konusu değildir; her şey nominatif durumda kalır.