Bir ifadenin önerme olabilmesi için belirli şartları taşıması gerekir. İşte önerme olabilmesi için gereken şartlar:

1. Kesinlik (Bilgi ya da İddia Olma): Bir ifade, kesin bir bilgi veya iddia içermelidir. Önerme, doğru veya yanlış olarak değerlendirilebilecek bir ifade olmalıdır. Örneğin, “Gökyüzü mavidir” bir önermedir çünkü bu ifade doğru veya yanlış olarak değerlendirilebilir.
2. Tek Anlam (Açık ve Belirgin Anlam): Bir önermenin tek bir yorumu olmalıdır. Birden fazla anlam içeren ifadeler önerme olamaz. Örneğin, “Belki yağmur yağar” ifadesi önerme değildir, çünkü “belki” kelimesi ifadeyi belirsizleştirir.
3. Mantıksal Bağlam: Önerme, mantıksal bir bağlama sahip olmalıdır. Mantıksal bağlam, ifadenin içeriği ile ilgili mantıksal bir ilişkiyi ifade etmelidir. Örneğin, “Eğer bugün pazartesi ise, yarın salıdır” bir önermedir çünkü bu ifade mantıksal bir ilişki içerir.
4. İncelenebilirlik: Önerme, incelenebilir olmalıdır. Yani, doğru veya yanlış olduğu açıkça saptanabilir olmalıdır. İncelenemeyen veya somut verilere dayanmayan ifadeler önerme olamaz. Örneğin, “Rüyalar gerçektir” ifadesi önerme değildir, çünkü rüyaların gerçekliği üzerine kesin bir bilgi yoktur.
5. Bağlam: Önerme, belirli bir bağlam içinde değerlendirilmelidir. Bağlam, ifadenin ne hakkında olduğunu ve nasıl yorumlanması gerektiğini belirler. Önermeler bağlama göre değişebilir.

Özetle, bir ifadenin önerme olabilmesi için kesinlik, tek anlam, mantıksal bağlam, incelenebilirlik ve bağlama uygunluk gibi temel şartları taşıması gerekir. Bu şartları karşılayan ifadeler önerme olarak kabul edilir ve mantıksal analizlerde kullanılabilir.

Önermenin unsurları şunlardır:

1. Özne (Subject): Önermenin öznesi, önermenin hangi nesne veya konu hakkında bilgi verdiğini veya ifade ettiğini gösterir. Özne, cümlenin başında yer alır. Örneğin, “Köpekler” ifadesinde “köpekler” öznedir.
2. Yüklem (Predicate): Yüklem, önermenin öznesi hakkında bir önerme veya ifade içeren kısmıdır. Yüklem, cümlenin geri kalan kısmıdır ve özne ile birlikte bir önerme oluşturur. Örneğin, “Köpekler havlar” ifadesinde “havlar” yüklemi, köpeklerin ne yaptığını ifade eder.
3. Bağlaçlar (Conjunctions): Bazı önermeler, birden fazla özne veya yüklemi bir araya getirmek için bağlaçlar kullanır. Bağlaçlar, önermeleri birleştirerek daha karmaşık cümleler oluşturur. Örneğin, “Köpekler havlar ve kediler miyavlar” ifadesinde “ve” bağlacı kullanılarak iki önerme bir araya getirilmiştir.
4. Öznenin Belirleyicisi (Subject Modifiers): Önerme içinde özneyi daha spesifik hale getiren veya tanımlayan kelimeler veya ifadeler bulunabilir. Örneğin, “Büyük bir köpek havlar” ifadesinde “büyük” öznenin belirleyicisidir.
5. Yüklemin Belirleyicisi (Predicate Modifiers): Yüklemin anlamını veya ifadesini daha spesifik hale getiren kelimeler veya ifadeler bulunabilir. Örneğin, “Hızlı koşan atlar kazanır” ifadesinde “hızlı koşan” yüklemin belirleyicisidir.
6. Zaman İfadeleri (Time Expressions): Önerme içinde hangi zaman dilimine veya zaman aralığına atıfta bulunulduğunu belirten ifadeler bulunabilir. Örneğin, “Gelecek hafta sınavım var” ifadesinde “gelecek hafta” zamanı ifade eder.
7. Miktar İfadeleri (Quantity Expressions): Önerme içinde miktarı veya niceliği ifade eden kelimeler veya ifadeler bulunabilir. Örneğin, “Beş elma aldım” ifadesinde “beş” miktarı ifade eder.

Bu unsurlar, bir önermenin yapısını oluşturur ve önermenin ne hakkında olduğunu ve ne tür bir bilgi içerdiğini açıklar. Önermeler, bu temel unsurların birleşimiyle oluşturulur ve dilin anlamını iletmek için kullanılır.

Bir önermenin geçerli olması için mantıksal bir yapının izlenmesi gerekir. Mantık, önermelerin doğru veya yanlış olduğunu değerlendirmek için kullanılan bir araçtır. Geçerli bir önerme, mantıksal olarak tutarlı ve doğru bir şekilde yapılandırılmıştır. İşte bir önermenin geçerli olabilmesi için izlenmesi gereken bazı temel kurallar:

1. Mantıksal Tutarsızlık Olmamalı: Geçerli bir önerme, içinde mantıksal tutarsızlık veya çelişki barındırmamalıdır. Yani, aynı anda hem doğru hem de yanlış olabilecek ifadeler içeremez. Örneğin, “Bu cümle yanlış bir ifadedir” ifadesi bir çelişki içerir çünkü bu cümle doğru olursa yanlış, yanlış olursa da doğru olur, bu da mantıksal bir çelişkidir.
2. Mantıksal İlişkiler Doğru Olmalıdır: Önermenin içindeki mantıksal ilişkiler, gerçek dünyadaki ilişkilere uygun olmalıdır. Örneğin, “Eğer bugün yağmur yağıyorsa, o zaman sokaklar ıslaktır” ifadesi mantıksal olarak doğrudur, çünkü yağmurun sonucu olarak sokaklar ıslanır.
3. Önermenin Yapısı Mantıklı Olmalıdır: Önerme, mantıksal bir yapı içermelidir. Örneğin, bir önerme içinde “ve”, “veya”, “eğer-ise” gibi mantıksal bağlaçlar uygun bir şekilde kullanılmalıdır.
4. Somut ve İncelenebilir Olmalıdır: Geçerli bir önerme somut ve incelenebilir olmalıdır. Yani, önerme gerçek dünyada gözlemlenebilir veya denenebilir olmalıdır. Soyut veya belirsiz ifadeler içeren önermeler geçerli değildir.
5. Mantıksal Kural ve İlkeler İzlenmelidir: Mantığın temel kuralları ve ilkeleri, önerme oluşturulurken izlenmelidir. Bu kurallar ve ilkeler, örneğin syllogism (çıkarım) kuralları gibi, mantıksal çıkarımları değerlendirmeye yardımcı olur.
6. Gerçek Dünyayla Uyumlu Olmalıdır: Geçerli bir önerme, gerçek dünyada doğrulanabilir veya yanlışlanabilir olmalıdır. Bu, önermenin somut bir gerçeklikle ilişkili olması gerektiği anlamına gelir.

Özetle, bir önerme geçerli olabilmesi için mantıksal bir bütünlüğe sahip olmalı, içinde çelişki barındırmamalı, gerçek dünyada izlenebilir ve mantıksal kurallara uygun olmalıdır. Mantıksal geçerlilik, önermenin içeriği ve yapısı ile ilgilidir ve bu kurallara uygun olan önermeler mantıksal olarak geçerli kabul edilir.