Hayır, DNA çekirdeği olmayan hücrelerde DNA bulunmaz. DNA, hücrelerin genetik materyalini içeren ve genetik bilgiyi taşıyan moleküllerin ana depolanma yeridir. Eğer bir hücrenin çekirdeği yoksa, bu hücrede genellikle DNA da bulunmaz.

Ökaryotik hücreler (örneğin insan hücreleri), çekirdek içinde DNA’yı bulunduran bir çekirdeğe sahiptirler. Bununla birlikte, prokaryotik hücreler (örneğin bakteriler), çekirdekleri olmadığı için çekirdek içinde bulunan bir zarf veya çekirdek zarı olmadan DNA’yı doğrudan hücrenin sitoplazmasında bulundururlar.

Ancak DNA sadece çekirdekte bulunmaz; mitokondri ve kloroplast gibi hücresel organellere de sahip ökaryotik hücrelerde, bu organellere özgü küçük miktarlarda DNA bulunabilir. Bu organellere sahip olan hücrelerin çekirdeğindeki DNA dışında, bu organellere ait kendi DNA’ları da bulunur.

Çekirdeği olmayan hücrelere “prokaryotik hücreler” denir. Prokaryotik hücrelerde çekirdek zarı veya nükleus bulunmaz. Bu hücreler, özellikle bakteriler ve archaea olmak üzere iki ana grup altında incelenir. Prokaryotik hücrelerin genetik materyali, hücrenin sitoplazmasında bulunan bir çekirdek zarına sahip olmadan dağılmış durumdadır. Bu nedenle, prokaryotik hücrelerin çekirdeği yoktur.

Öte yandan, ökaryotik hücreler denilen hücrelerin çekirdek zarı vardır ve genetik materyal (DNA) çekirdek adı verilen bu zarın içinde bulunur. Ökaryotik hücreler, insanlar, hayvanlar, bitkiler ve mantarlar gibi daha karmaşık organizmaların hücrelerini içerir. Bu hücrelerin çekirdekleri, genetik bilgiyi saklama ve düzenleme işlevi görür.

Çekirdeği olmayan hücrelerde DNA, hücrenin sitoplazmasında serbest olarak bulunur. Bu tür hücrelere örnek olarak prokaryotik hücreler, yani bakteri ve archaea hücreleri verilebilir. Prokaryotik hücrelerde, DNA’nın nükleus veya çekirdek zarı ile çevrili özel bir bölmesi yoktur. Bunun yerine, hücrenin içindeki sitoplazmada yer alır ve bu alanda dağılmış halde bulunur.

Prokaryotik hücrelerin DNA’sı halka şeklinde bir yapıya sahip olabilir ve bu yapıya plazmit denir. Plazmitler, ek genetik bilgi taşıyabilen küçük halka DNA molekülleridir ve bakterilerin çeşitli işlevlere uyum sağlamasına yardımcı olabilir. Bu nedenle, prokaryotik hücrelerde genetik materyal, çekirdek zarı olmaksızın sitoplazmanın içinde bulunur.

DNA, çekirdekli (ökaryotik) hücrelerde çekirdek adı verilen bir özel bölmede bulunur. Çekirdek, hücrenin merkezi kontrol merkezi olarak işlev görür ve genetik bilgiyi saklama, kopyalama ve yönetme işlevini yerine getirir. Ökaryotik hücreler, genellikle çok sayıda kromozom içeren çekirdeklere sahiptirler, ve bu kromozomlar üzerinde genler bulunur. Genler, organizmanın gelişimi, işlevi ve fenotipini belirleyen genetik bilginin temel taşıyıcısıdır.

Çekirdek zarı, çekirdeği sitoplazmadan ayırır ve çekirdek içinde DNA’nın düzenli bir şekilde paketlenmesini sağlar. Bu sayede DNA, hücre bölünmeleri ve genetik bilginin çeşitli işlemleri sırasında korunur ve düzenlenir. Çekirdek ayrıca çekirdek zarı ile çevrildiğinden, hücre içindeki diğer hücresel yapılar ve organellelerden izole edilmiş olur, bu da genetik bilginin güvenli bir şekilde saklanmasını sağlar.