Modern periyodik tabloyu son haliyle düzenleyen kişi Dmitri Mendeleev’dir. Mendeleev, 1869 yılında elementlerin kimyasal özelliklerine göre sıralanmış bir periyodik tablo oluşturdu. Bu tablo, elementlerin atomik yapılarına dayalı olarak sıralandı ve boşluklar bırakılarak gelecekte keşfedilecek olan elementlerin varlığını öngördü. Mendeleev’in çalışması, elementlerin özelliklerini anlama ve elementlerin kimyasal davranışlarını tahmin etme konusunda büyük bir ilerleme sağladı ve modern kimyanın temelini oluşturdu. Mendeleev’in periyodik tablosu, zaman içinde geliştirilmiş ve günümüzde de kullanılmaktadır, ancak temel prensipleri hala geçerlidir.

Modern periyodik tablonun son hali, Glenn T. Seaborg tarafından oluşturulmuştur. Glenn T. Seaborg, 20. yüzyılın ortalarında yeni elementlerin keşfi ve elementlerin atomik yapıları hakkındaki derinlemesine araştırmalarıyla tanınan bir kimyagerdi. 1950’lerde ve 1960’larda, transuranium elementleri keşfetmek ve bu elementlerin yerini modern periyodik tabloda belirlemek için önemli çalışmalar yürüttü.

Seaborg’un çalışmaları, elementlerin kimyasal davranışlarına ve atomik yapılarına dayalı olarak modern periyodik tablonun güncellenmesine yol açtı. Bu nedenle, Seaborg’un adı element 106’dan 112’ye kadar olan ve 106’dan 109’a kadar olan elementlerin yerini işaretleyen bir dizi yeni elementin keşfinde ve yerleştirilmesinde sıkça anılır. Seaborg, bu çalışmaları nedeniyle 1951 Nobel Kimya Ödülü’nü kazandı ve kimya alanında büyük bir katkı sağladı. Sonuç olarak, modern periyodik tablonun son hali, Glenn T. Seaborg’un çalışmalarının bir ürünüdür ve bu tablo günümüzde kullanılmaktadır.

Lothar Meyer, Dmitri Mendeleev ile aynı dönemde çalışmış olan ve periyodik tablonun gelişimine katkıda bulunan bir Alman kimyagerdir. Meyer, 1864 yılında “Modern Kimyanın Temelleri” (Die modernen Theorien der Chemie) adlı eserini yayımladı. Bu eserde, elementlerin kimyasal özelliklerini atom ağırlığına göre sıralayan bir tablo sunarak, periyodik bir ilişki olduğunu öne sürdü. Bu tablo, daha sonra Dmitri Mendeleev’in çalışmalarıyla benzerlik gösterdi.

Meyer’in ve Mendeleev’in çalışmaları, elementlerin periyodik bir düzen içinde sıralanabileceğini ve bu düzenin atom ağırlıklarına göre değil, atomik yapılarına göre belirlenmesi gerektiğini gösterdi. Bu nedenle, Lothar Meyer, modern periyodik tablonun gelişiminde önemli bir rol oynamıştır.

Ancak, Mendeleev’in periyodik tabloya daha fazla detay ve öngörüler eklemesi nedeniyle, genellikle Dmitri Mendeleev modern periyodik tablonun babası olarak daha fazla tanınır.