Memelilerde solunum, genellikle diğer omurgalılarla benzer bir şekilde, akciğerler aracılığıyla gerçekleşir. Memeliler, oksijeni soludukları havadan alır ve karbondioksiti akciğerler aracılığıyla dışarı atarlar. İşte memelilerde solunumun ana özellikleri:

1. Akciğerler: Memelilerin akciğerleri, oksijen ve karbondioksitin değiş tokuşunun gerçekleştiği ana organdır. Akciğerler, göğüs boşluğunda bulunur ve genellikle kaburgalar tarafından korunur.
2. Solunum Kasları: Solunum süreci, çeşitli kasların işbirliği ile kontrol edilir. Özellikle diyafram adı verilen bir kas, solunumun başlıca kasıdır. Diyafram kası kasıldığında, göğüs boşluğu genişler ve akciğerlere daha fazla hava çekilmesini sağlar.
3. İnspirasyon ve Ekspirasyon: Solunum, inspirasyon (solunum hava alımı) ve ekspirasyon (solunum hava verme) aşamalarına ayrılır. Inspirasyon sırasında, diyafram kası kasılarak akciğerlerin hava ile dolumunu sağlar. Ekspirasyon sırasında ise diyafram ve diğer solunum kasları gevşer, akciğerlerdeki havayı dışarı atmaya yardımcı olur.
4. Gaz Değişimi: Akciğerlerdeki hava, alveoller adı verilen küçük hava keseleri içinde bulunan ince kan damarlarına yakın bir şekilde bulunur. Bu alanlarda oksijen, kan dolaşımına geçerek vücudun farklı bölgelerine taşınırken, karbondioksit de kandaki yüksek seviyelerden alveollerdeki havaya diffüze olur. Bu sayede oksijen alınırken karbondioksit atılır.
5. Solunum Sistemi Adaptasyonları: Farklı memeli türleri, yaşadıkları çevreye ve yaşam tarzlarına uyacak şekillerde solunum sistemlerini adapte etmişlerdir. Örneğin, su altında yaşayan memeliler (örneğin, balinalar ve yunuslar), sualtında solunum yapabilmek için özelleşmiş akciğer yapılarına ve nefes almak için su yüzeyine çıkmadan uzun süre suyun altında kalabilmelerine olanak tanıyan adaptasyonlara sahiptirler.

Memelilerin solunum sistemi, hayatta kalmak ve enerji üretmek için vazgeçilmez bir süreçtir. Bu sistemin karmaşıklığı, farklı memeli türlerinin çeşitli yaşam alanlarına ve koşullarına uyum sağlayabilmesine yardımcı olur.

Hayır, memeliler solungaç solunumu yapmazlar. Memeliler, akciğerler aracılığıyla aerobik solunumu gerçekleştirirler. Solungaç solunumu, genellikle sucul organizmalar arasında bulunan bir solunum türüdür. Solungaçlar, su içindeki oksijeni almak ve karbondioksiti atmak için kullanılır.

Memeliler, karasal ortamlarda yaşadıkları için solungaçlar yerine akciğerlerle adapte olmuşlardır. Akciğerler, atmosferden oksijen almak ve vücutlarındaki metabolik süreçler için gerekli olan enerjiyi üretmek için kullanılır. Memelilerin solunum sistemi, akciğerlerin karmaşık yapısı, solunum kasları ve diyaframın yardımıyla çalışır.

Memelilerin solunum sistemi, solungaç solunumundan farklıdır ve onların karasal yaşam tarzına uyum sağlamıştır. Bu nedenle, memeliler su altında solungaç solunumu yapmazlar ve solunum ihtiyaçlarını karasal solunum ile karşılarlar.

Memelileri diğer omurgalılardan ayıran bazı özellikler şunlardır:

1. Memeliler, tüyler veya kürklerle kaplıdır: Memelilerin büyük bir kısmı tüyler veya kürklerle kaplıdır. Bu özellik, vücut ısısını koruma, kamuflaj sağlama ve dokunma duyusunu geliştirme gibi farklı amaçlar için kullanılır.
2. Süt Bezi (Mammary Bezler): Memeliler, genellikle dişilerinin meme bezleri aracılığıyla yavrularını besledikleri bir özelliğe sahiptir. Bu, memelilerin yavrularını süt ile besleyerek büyütmelerini sağlar.
3. Dişlerin Çeşitliliği: Memelilerin dişleri, farklı türlerin beslenme alışkanlıklarına uygun olarak farklılaşmıştır. Etoburlar, otoburlar ve herbiyorlar gibi farklı beslenme alışkanlıklarına sahip memeliler, bu alışkanlıklarını destekleyen özelleşmiş diş yapılarına sahiptirler.
4. Üç Kulak Kemikçiği: Memelilerin iç kulakları, üç küçük kemikçikten oluşur: çekiç, örs ve üzengi kemikleri. Bu yapılar, işitme yeteneklerini artırır ve sesleri daha hassas bir şekilde algılamalarını sağlar.
5. Keseli Hayvanlar: Keseliler (Marsupialia), torba veya keseye sahip olan bir alt sınıf memeli grubudur. Yavruları gelişmemiş bir şekilde doğuran ve onları keselerinde büyüten bu memeliler, diğer memelilerden farklıdır.
6. Plasentalı Memeliler: Plasentalı memeliler (Eutheria), embriyolarını rahimde daha fazla geliştirerek doğuran bir alt sınıfı temsil eder. Bu memeliler, plasentayı kullanarak yavrularının daha fazla beslenmesini sağlarlar ve bu sayede daha gelişmiş yavrular doğurabilirler.
7. Yüksek Metabolizma: Memeliler, genellikle yüksek metabolizmaya sahiptirler. Bu, vücut ısısını sabit tutmak, enerjiyi daha verimli bir şekilde kullanmak ve aktif bir yaşam tarzını sürdürebilmek için gereklidir.
8. Büyük Beyin: Memeliler, vücut büyüklüklerine göre diğer omurgalılardan daha büyük beyinlere sahiptirler. Bu, karmaşık davranışlar sergileme yeteneklerini artırabilir.

Bu özellikler, memelileri diğer omurgalılardan ayıran ana özelliklerdir, ancak memeliler arasında da büyük çeşitlilik gözlenir ve bazı istisnalar vardır.