Haseki, Osmanlı İmparatorluğu’nda padişahın resmi olarak tanıdığı ve yanında yaşayan bir kadın için kullanılan bir unvandır. Genellikle, bu unvan padişahın en sevdiği veya en yüksek rütbeli cariyesine verilirdi. Haseki, bir anlamda padişahın hasekisi (eş ya da sevgili) anlamına gelir ve genellikle o kadının padişahla olan ilişkisini ve onun özel statüsünü belirtmek için kullanılırdı. Haseki unvanı, cariyelere ve hasekilere sağlanan sosyal ve ekonomik ayrıcalıkları da ifade ederdi. Özellikle Haseki Sultan olarak anılan kadınlar, genellikle padişahların anneleri veya en çok sevdiği eşleri oluyorlardı.