Bu dizedeki edebi sanat, tezat yani zıtlık sanatıdır. “Hilal” ve “güneş” arasında bir zıtlık kurularak, hilalin bir simge olarak vurgulanmasıyla birlikte, güneşin batışı ile bir kayıptan, sona erişten bahsedilmektedir. Ayrıca bu dizede metafor da bulunmaktadır; hilal, genellikle bir vatan, özgürlük veya ideali simgelerken, güneşin batışı ise bu ideallerin kaybını ifade ediyor olabilir. Bu tür imgeler, şiirin anlamını derinleştirir.
