Kapitülasyonlar, genellikle Osmanlı İmparatorluğu döneminde Avrupa devletlerine verilen ayrıcalıklar ve imtiyazları ifade eder. Bu ayrıcalıklar, ticaret, hukuk, vergi ve diğer alanlarda yabancı ülke vatandaşlarına avantajlar sağlar. Kapitülasyonlar, Osmanlı İmparatorluğu’nun Avrupa ülkeleriyle ilişkilerinde önemli bir rol oynamıştır.

Kapitülasyonların Osmanlı İmparatorluğu dönemindeki ilk örnekleri, 16. yüzyılda verilmiştir. Özellikle, 1535 yılında Osmanlı İmparatorluğu ile Fransa arasında yapılan bir anlaşma olan “Kapitülasyonlar Anlaşması” ile resmi olarak düzenlenmiştir. Bu anlaşma, Fransa’ya Osmanlı topraklarında ticaret yapma ve Fransız vatandaşlarına bazı hukuk ayrıcalıkları tanımıştır. Daha sonra bu uygulama, diğer Avrupa ülkelerine de genişletilmiştir.

Kapitülasyonlar, Osmanlı İmparatorluğu’nun zayıfladığı dönemlerde ekonomik ve siyasi bağımsızlık üzerinde olumsuz etkiler yaratmış, bu nedenle de 1923’te Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşuyla birlikte kapatılmıştır.